Του Βάιου Σύρρου
Η κοινωνία έξω βράζει.
Αρκεί μια απλή βόλτα στο φούρνο, στο φαρμακείο, στο σούπερ μάρκετ, στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς, στις παρέες στο δρόμο, παντού! Απίστευτη οργή και αίσθημα τεράστιας αδικίας που σε πνίγει, για όλα αυτά τα παλικαράκια, αγόρια και κορίτσια που χάθηκαν στα Τέμπη. Το μέλλον της χώρας, η ελπίδα όλων μας για κάτι καλύτερο σ’ αυτό το μίζερο τόπο. Αυτά τα λαμπερά ελπιδοφόρα χαμόγελα παγωμένα πια στο χρόνο, να μας βασανίζουν ως εφιάλτης την υπόλοιπη ζωή μας. Τα παιδιά μας.
Η κοινωνία ζητάει απόδοση δικαιοσύνης άμεσα!
Για όλους αυτούς που έκαναν πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια στις πλάτες των αθώων παιδιών μας, στις πλάτες όλων μας.
Για όλους όσοι έχουν εμπλοκή με τα συστήματα ασφαλείας – γεωεντοπισμού – ασφαλούς κυκλοφορίας που θα έπρεπε να είχαν τοποθετηθεί από το 2000 και 23 ολόκληρα χρόνια μετά ακόμη να τεθούν σε λειτουργία. Σάπισαν πια.
Για όλους όσοι είχαν την δυνατότητα υπογραφής και δεν την έβαλαν για να αναβαθμίσουν τους σιδηροδρόμους.
Για όλους όσοι πήραν στα χέρια τους τις μηνυτήριες αναφορές των υπαλλήλων που ζητούσαν ασφάλεια στα τρένα και τις πέταξαν στο καλάθι των αχρήστων.
Για όλους όσοι έβαλαν την υπογραφή τους και πήραμε τα ελλαττωματικά τρένα που οι Ελβετοί τα χαρακτήρισαν ως άκρως επικίνδυνα να κυκλοφορούν και τα απέσυραν, γιατί έπιαναν ακόμη και φωτιά μέσα στα τούνελ! Κι εμείς τα βαφτίσαμε … «Ασημένια Βέλη».
Για όλους όσοι έβαλαν έναν πρώην αχθοφόρο με σεμινάρια στο πόδι, να αναλάβει σταθμάρχης στον κομβικό σταθμό της Λάρισας και να τον αφήσουν μόνο του με μόλις πέντε μέρες προϋπηρεσία σε τέτοιο πόστο προκαλώντας τον όλεθρο.
Για όλους αυτούς που κουνούσαν το δάκτυλο μόλις λίγες μέρες πριν την Εθνική Τραγωδία, γιατί λέει ένοιωθαν θιγμένοι που τους τέθηκε το …ανύπαρκτο θέμα της ασφάλειας των σιδηροδρόμων. Πόσο τραγικά γελοίοι θα πρέπει να νοιώθουν σήμερα.
Για όλα αυτά κι ακόμη περισσότερα η κοινωνία βράζει. Τέρμα πια οι μπακαλίστικοι υπολογισμοί για εκλογικές νίκες με κλειστά μάτια. Τα ψέματα τελείωσαν με τρόπο εκκωφαντικό, όπως τα δυο τρένα που έσμιξαν στην κοιλάδα των Τεμπών.
Το πολιτικό σύστημα πρέπει πλέον να ματώσει για να υψωθεί ξανά στα μάτια των πολιτών, όσο μπορέσει πια να ανασηκωθεί.
Τίποτα πλέον δεν είναι όπως χθες…
