Επέλεξα για τίτλο αυτού του άρθρου, την τελευταία πρόταση που χρησιμοποίησε ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, που παραδέχθηκε πως η κυβέρνησή του έχει ευθύνες μιας και κατά τη διάρκεια της θητεία της συνέβη το τραγικό δυστύχημα, αναφερόμενος σε αυτά όλα που σκοπεύει να πράξει, ώστε να θωρακίσει όπως είπε, τους πολίτες αυτής της χώρας για να νιώσουν ασφαλείς και για να μην ξανασυμβούν ποτέ στο μέλλον τραγικά γεγονότα, όπως το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, που τελικά μόνο δυστύχημα δεν ήταν, αλλά εγκληματική πράξη -φόνος όχι απλά…με “ενδεχόμενο” δόλο, αλλά με σκέτο “δόλο”!
Πολλά είναι τα στραβά στη χώρα που ζούμε και σίγουρα δεν συμβαίνουν ξαφνικά, αλλά είναι αναπόφευκτα, μιας και έχουν εμπεδωθεί στην κοινωνία μας, δεν μας εκπλήσσουν πλέον και είναι μάλλον αναμενόμενα σε τακτά χρονικά διαστήματα, τα οποία γίνονται όλο και πιο μικρά!
Η σήψη δεν εμφανίστηκε χθες ή προχθές, αλλά είναι δομικό συστατικό της πολιτικής μας ζωής και όπλο χρηματισμού της κοινωνίας των πολιτών που την ανέχεται και κλείνει στόμα και αυτιά για να μην διαταράξει το κατεστημένο, το οποίο ταΐζει πλουσιοπάροχα πολλά στόματα για να βολευτούν και να μείνουν σιωπηλά!
Δυστυχώς όμως, κάποιοι δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί, πως καθαρό κούτελο στην πολιτική, δεν είναι αυτό που πλύθηκε, αλλά αυτό που δεν χρειάζεται να πλυθεί, γιατί απλά… δεν έχει προηγουμένως λερωθεί! Δεν έχουν αντιληφθεί, πως όσο πιο διεφθαρμένο είναι το σύστημα -δηλαδή το ίδιο το κράτος, τόσο περισσότερο νόμοι θεσπίζονται και τόσο περισσότερες διορθωτικές ενέργειες προαναγγέλονται… ειδικά μετά από γεγονότα που αναδεικνύουν τη γύμνια της επίσημης Πολιτείας.
Κάπου διάβασα, πως όταν η διαφθορά γίνεται τρόπος ζωής για μια ομάδα ανθρώπων σε μια κοινωνία… με την πάροδο του χρόνου αναπτύσσεται ένα νομικό σύστημα που ουσιαστικά την νομιμοποιεί και ένας ηθικός κώδικας που την επιβραβεύει… αλλά έτσι μάλλον… δεν πάμε πουθενά! Βέβαια κάποιοι θα αντιτάξουν επιχειρήματα, στο κέντρο των οποίων θα βρίσκεται η δικαιοσύνη και η απονομή αυτής!
Μα… και με όλο τον σεβασμό… όταν η δικαιοσύνη υπολειτουργεί ή είναι απούσα, τι άλλο μπορεί να είναι η πολιτική εξουσία, από οργανωμένο έγκλημα, το οποίο βρίσκεται στο απόλυτο απυρόβλητο και αλωνίζει;
Δεν θα μπορούσα βέβαια, να μην αναφερθώ και στην άλλη πλευρά -την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκεί που ο απίθανος Σπίρτζης, που επί 4,5 χρόνια ήταν υπουργός Μεταφορών του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίστηκε χθες, αρκετές ημέρες μετά το τραγικό συμβάν στα Τέμπη, σε συνέντευξή του, να κάνει μια τοποθέτηση -θλιβερό μνημείο κυνισμού, σύγχυσης και ψέματος- που συνοψίζεται σε μία μόνο φράση που ο αθεόφοβος ξεστόμισε: “Δεν φταίμε σε τίποτα εμείς”. Είναι η κυνική γραμμή ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με την οποία, ευθύνες φέρουν οι προηγούμενοι και οι επόμενοι, αλλά ποτέ οι ίδιοι. Ισχυρίζονται δηλαδή, πως οι παθογένειες και οι νοοτροπίες που γέννησαν την τραγωδία των Τεμπών σε καμία περίπτωση δεν τους αφορούν. Ξεκάθαρα λοιπόν, αυτό που ισχυρίζονται είναι, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε έναν σύγχρονο-state of the art σιδηρόδρομο, τον οποίο η Νέα Δημοκρατία αποδόμησε και κατέστρεψε… και μάλλον εδώ φαίνεται η απόλυτη γύμνια των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έχουν και το θράσος να υποτιμούν τη νοημοσύνη των πολιτών τόσο ανερυθρίαστα!
Δυστυχώς είμαι σε θέση να γνωρίζω, πως οι προνομιούχες θέσεις με καλές αποδοχές, δίνονται μόνο σε εκείνους που είναι αρεστοί στο… “κέντρο ελέγχου” και το γεγονός αυτό, κανένας δεν μπορεί να το αλλάξει! Ακόμα και οι υπουργοί το έχουν αναγκαστικά αποδεχθεί και αποφεύγουν ακόμα και να το συζητούν!
Το μελλοντικό μόριο “ΘΑ” στην πρόταση του πρωθυπουργού που είναι και ο τίτλος αυτού του άρθρου, χρησιμοποιείται για το σχηματισμό των ρηματικών τύπων που περιγράφουν κάτι πιθανό, κάτι δυνατό ή ακόμα και κάτι μη πραγματικό, και γι’ αυτό προσωπικά εμένα αλλά και πολλούς άλλους, δεν μας καλύπτει, μιας και τα κατά καιρούς άπειρα “ΘΑ” που έχουν προσφερθεί στ’ αυτιά μας, μετέτρεψαν το συγκεκριμένο μόριο… σε πολιτικό ανέκδοτο, στο οποίο κανείς ουσιαστικά δεν δίνει σημασία!
Ότι και να προσπαθηθεί να συμβεί, όποια διορθωτική ενέργεια και αν δοκιμαστεί θα είναι καταδικασμένα να αποτύχουν, αν πρώτα δεν υπάρξει αληθινή “αξιοκρατία”, ειδικά στις θέσεις ευθύνης, εκεί που συνήθως σπέρνονται ακατάλληλα άτομα από το συγκεκριμένο κέντρο ελέγχου! Με άχρηστα… “οικοδομικά υλικά” δεν χτίζεται δημόσια διοίκηση ούτε αποσοβούνται τα δεινά που καλούμεθα εμείς οι πολίτες να αντιμετωπίσουμε, ή ακόμα, να διακινδυνέψουμε αχρείαστα την ίδια τη ζωή μας στα πλοκάμια μιας ανίκανης δημόσιας διοίκησης!
Πολλά πρέπει να αλλάξουν στην Ελλάδα, αλλά για να συμβεί αυτό, πολλά πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς οι πολίτες στους εαυτούς μας, ειδικά σε σχέση με την συνεισφορά μας στην κοινωνία των πολιτών, καθώς και στις επιλογές μας!
Είναι γεγονός, πως στην πολιτική σκηνή, εμφανίζονται συνεχώς κάποιοι με λαμπρό μέλλον μπροστά τους, αλλά όταν φεύγουν, φεύγουν με σκοτεινό παρελθόν πίσω τους, το οποίο τους στιγματίζει και τους στοιχειώνει…
