Απινιδωτής, οξυγόνο, νάρθηκες και αλουμινοκουβέρτες είναι πλέον ο βασικός όσο και απαραίτητος εξοπλισμός του σύγχρονου εθελοντή πρώτης γραμμής.
Τον απινιδωτή για να επαναφέρει την καρδιακή λειτουργία σε περίπτωση ανακοπής, τη φιάλη οξυγόνου για περιπτώσεις παραλίγο πνιγμού, τους νάρθηκες για ακινητοποίηση ανθρώπων που έχουν τραυματιστεί και τα ειδικά ψαλίδια που μπορούν να κόψουν σίδερα και λαμαρίνες, για τον απεγκλωβισμό ατόμων σε τροχαία. Αυτόν τον απίστευτο εξοπλισμό κουβαλάει στο αυτοκίνητό του, για παν ενδεχόμενο, ο εθελοντής διασώστης, μέλος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης Θεμελής Ιερισσιώτης.
Στο ίδιο όχημα υπάρχουν ακόμη φαρμακείο επειγόντων περιστατικών, αλουμινοκουβέρτες για την προστασία από το ψύχος, πυροσβεστήρες, ιμάντες, ρούχα, κιάλια ημέρας και νύχτας, ασύρματοι επικοινωνίας, πτυσσόμενη σκάλα που φτάνει τα τέσσερα μέτρα, τσεκούρι, πυρίμαχα γάντια, ξηρά τροφή, αεροσυμπιεστής για να φουσκώνουν τα λάστιχα και πολλά ακόμη. Και βέβαια για να λειτουργήσουν όλα αυτά, το όχημα έχει στην οροφή του ηλιακό πάνελ που συνδέεται με μπαταρία και σύστημα inverter ώστε να μπορεί, για παράδειγμα, να τροφοδοτήσει με ρεύμα έναν ηλεκτρικό τροχό που θα χρησιμοποιηθεί μετά από τροχαίο.
Το «άλφα και το ωμέγα» είναι το οξυγόνο
Στο ερώτημα τι έχει αποδειχτεί ως τώρα το πιο χρήσιμο στοιχείο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, ο ίδιος επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι έχει χρησιμοποιήσει τον απινιδωτή, ωστόσο το «άλφα και το ωμέγα» σε τέτοιες καταστάσεις είναι το οξυγόνο. «Αφού κάνουμε την καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ) και βάλουμε μια μάσκα οξυγόνου με ασκό που τον πιέζουμε για κάποια δευτερόλεπτα, συνδέουμε και το ιατρικό οξυγόνο από τη φιάλη. Αυτό ωφελεί πολύ τον ασθενή, ταυτόχρονα με την ΚΑΡΠΑ. Ωστόσο, το οξυγόνο το χρησιμοποιούμε και σε περιπτώσεις παραλίγο πνιγμών που σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι στη ζωή αλλά δεν έχει αισθήσεις του. Έτσι ξεκινάμε να παρέχουμε τις πρώτες βοήθειες και δίνουμε οξυγόνο στον άνθρωπο που έχει πάρει νερό στον πνεύμονά του. Αυτό συμβαίνει πολύ συχνά, καθώς είναι πολλά τα περιστατικά πνιγμών και παραλίγο πνιγμών», σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Ιερισσιώτης.
Από την άλλη πλευρά, εκτιμά ως πολύ χρήσιμα και άλλα αντικείμενα όπως τους νάρθηκες, τους αυχενικούς κηδεμόνες και τη σανίδα – φορείο ακινητοποίησης. «Σε μια περίπτωση μια κυρία είχε πέσει και είχε σπάσει το πόδι της. Τοποθέτησα νάρθηκα στο πόδι, το ακινητοποίησα και μετά τη μεταφέραμε σε έναν σταθμό υγείας και από εκεί σε ένα νοσοκομείο» αναφέρει.
Απαραίτητο είναι, επίσης, και το σχοινί για το ενδεχόμενο τραυματισμών ανθρώπων σε ορεινές περιοχές. Με αυτό οι διασώστες δένονται ώστε να κατέβουν με ασφάλεια και να μεταφέρουν τον τραυματία.
Ο πιο μικρός εθελοντής
Στο ερώτημα ποιος είναι ο νεότερος εθελοντής που γνωρίζει, απαντά ότι είναι ο Αύγουστος, ο οποίος ξεκίνησε 5 χρονών να μαθαίνει να σώζει ζωές, στο πλαίσιο του ελληνικού ανθρωπιστικού οργανισμού «Kids Save Lives». «Ο Αύγουστος έμαθε όσα χρειάζεται από τη μητέρα του, που είναι και η ίδια εθελόντρια του οργανισμού. Είναι, άλλωστε, παρών σε πολλά βιντεάκια και παρουσιάσεις. Από την άλλη πλευρά, πολλοί άνθρωποι που βγαίνουν στη σύνταξη και ασχολούνται μετά με τον εθελοντισμό συμμετέχουν στο “Kids Save Lives” καθώς δεν υπάρχουν απαιτήσεις φυσικής κατάστασης, παρά μόνο καλή θέληση», σημειώνει, από την πλευρά της, η εκπαιδεύτρια του οργανισμού Θεοδώρα Πετρίδου. Αναφέρει, μάλιστα, ότι ο μεγαλύτερος εθελοντής του είναι 80 ετών! Ωστόσο, ο κ. Ιερισσιώτης διευκρινίζει ότι στο «Kids Save Lives», μπορεί να συμμετέχει οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως ηλικίας, αλλά στην Ελληνική Ομάδα Διάσωσης θα πρέπει κανείς να είναι ενήλικας, άνδρας ή γυναίκα, και να μπορεί να επιχειρήσει σε δύσκολα και κάποιες φορές επικίνδυνα περιστατικά.
ΑΠΕ
