Είναι γεγονός πως τα “όχι” και τα “ίσως ναι” των κομμάτων της αντιπολίτευσης ως προς τις μετεκλογικές συνεργασίες στην παρούσα συγκυρία, σίγουρα δεν προκάλεσαν καμιά απολύτως έκπληξη. Κανένα από αυτά δεν θα αναλάμβανε κάποια δέσμευση για πιθανή μετεκλογική συνεργασία -κάτι τέτοιο θεωρούν πως θα υπονόμευε τη “στρατηγική” τους για πολιτική αυτονομία μέσω της οποίας ψαρεύουν ψήφους και μάλλον θα έθετε σε κίνδυνο τους στόχους τους για τις εκλογές που έρχονται.
Καθώς η Ελλάς βρίσκεται σε αναβρασμό και οι πολίτες βιώνουν μια εξαιρετικά σκληρή προεκλογική περίοδο με πολλή ένταση και αμέτρητα κούφια “θα”, η πλειοψηφία τους φαίνεται πως αρχίζει νοερά ακόμα αλλά φανερά, να δείχνει την προτίμησή της… πως μάλλον θα εμπιστευόταν περισσότερο μια κυβέρνηση που θα προέκυπτε από κοινοβουλευτικές συνεργασίες, σε σχέση με μια αυτοδύναμη, κάτι που ξεκάθαρα πλέον καταγράφεται στις νέες δημοσκοπήσεις… και είμαστε ακόμα στην αρχή!
Είναι πλέον πασιφανές, πως στο ρητορικό ακόμα ερώτημα σχετικά με το αν πιστεύουν πως η σταθερότητα στην Ελλάδα προϋποθέτει αυτοδύναμη κυβέρνηση ή αν αυτή μπορεί να επιτευχθεί και με κυβερνήσεις συνεργασίας, το 50% περίπου των ερωτηθέντων τάχθηκε αναφανδόν υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας, με μόνο το 37% να τάσσεται υπέρ των αυτοδύναμων κυβερνήσεων.
Μπορεί με την πρόθεση ψήφου η Νέα Δημοκρατία να προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ με περίπου 7-8%. αλλά οι πολίτες δεν δείχνουν ικανοποιημένοι με τα επιτεύγματα της σημερινής κυβέρνησης… Ναι μεν στα διπλωματικά, την εξωτερική πολιτική και τους εξοπλισμούς η κυβέρνηση παίρνει δικαίως τα εύσημα, οι πολίτες όμως από την άλλη, θέλουν να συνεχίσουν να ζουν ώστε να μπορούν να απολαύσουν την ενδυνάμωση της χώρας τους, την κατακτηθείσα γεωπολιτική της ισχύ και το αγέρωχο βλέμμα που ρίχνουμε στους Τούρκους…
Πως όμως θα επιτευχθεί αυτό όταν έχει επιτραπεί στα ξένα funds να καταληστεύουν τους κόπους μιας ζωής έχοντας πληρώσει ψίχουλα για να πάρουν τα δικαιώματα των κόκκινων δανείων, για τα οποία ευθύνονται οι κυβερνήσεις που χτίσαν την υποδομή για να κοκκινίσουν και οι πολίτες να χάνουν την οικογενειακή στέγη τους;
Πως να κάνουν το βήμα μπροστά όταν δεν υπάρχουν δουλειές και η πλειονότητα ασχολείται στην εστίαση ως κακοπληρωμένοι ντελιβεράδες και σερβιτόροι η εποχιακά στα κάτεργα του πολυδιαφημισμένου τουρισμού με πενιχρούς μισθούς;
Πως να επιβιώσουν οι άμοιροι, όταν η Ελλάς έχει το προνόμιο της ακριβότερης αγοράς καυσίμων στην Ευρώπη και ο κόσμος είναι αναγκασμένος να πληρώνει μεγάλο μέρος των μηνιαίων εσόδων του για να μετακινηθεί; Καλύτερα ας μην μιλήσουμε για τη θέρμανση, όπου θα γίνει ο θάνατος της αλεπούς…
Σε ποιο μέλλον να στρέψει το βλέμμα του, όταν η υγεία έχει γίνει δυσπρόσιτο αγαθό, με τα νοσοκομεία να υπολειτουργούν και να έχει επιστρέψει το φακελάκι σε όλο του το μεγαλείο -αν τολμάς, μη δώσεις γρηγορόσημο!
Από την άλλη, το εξήντα περίπου τοις εκατό των πολιτών, φαίνεται να μην έχει πειστεί από τις απαντήσεις που έδωσε ο πρωθυπουργός σχετικά με το δύσοσμο θέμα των υποκλοπών και της παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κου Νίκου Ανδρουλάκη, με τη ζημιά που προέκυψε να αποτιμάται ως σχετικά μεγάλη.
Η Νέα Δημοκρατία θα χρειαστεί συνοδοιπόρους για τη διακυβέρνηση της χώρας και καλό θα ήταν να τους προσεγγίσει από τώρα, με καθαρές προτάσεις για κοινή μετεκλογική γραμμή. Εννοείται πως η συνεργασία θα προκύπτει μόνο μετά από τη σύνθεση ιδεών με κοινό παρανομαστή!
Για τον ΣΥΡΙΖΑ τώρα τι να πει κανείς και τι ν’ αφήσει; Οι πολίτες έχουν σταματήσει να ψάχνουν για λύσεις στα σκουπίδια και στα αζήτητα! Αυτή η πολύχρωμη και περίεργης αισθητικής παράταξη, είχε πραγματικά την ευκαιρία να κάνει πράγματα, αλλά έχυσε άδοξα την καρδάρα! Εκεί που έτρεχε μόνη της.., κατάφερε και ήρθε δεύτερη, ταλαιπωρημένη και καταϊδρωμένη! Θα ήταν οξύμωρο να ασχοληθεί κανείς με το μέλλον αυτού του συνονθυλεύματος, που ουσιαστικά τελείωσε πριν τρία χρόνια, ασχέτως με τις κορώνες που καθημερινά πετάει ο αρχηγός του… υποσχόμενος ήρεμες θάλασσες… ακόμα και στα Τρίκαλα!
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να είμαστε σοβαροί ως προς τη πιθανή στάση που θα κρατήσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης… στάση που σίγουρα δεν θα πρέπει να θεωρείται οριστική ή αμετακίνητη. Μετά το πέρας της ερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης το πολιτικό τοπίο δεν θα είναι πια το ίδιο, μιας και θα έχει ανακύψει ένα σοβαρότατο διακύβευμα για τη χώρα, που δεν είναι άλλο από την ανάγκη διακυβέρνησης της, ειδικά σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που ζούμε και βιώνουμε. Έτσι, κάποια από αυτά τα κόμματα είναι δεδομένο πως θα βάλουν μπόλικο δροσερό νεράκι στο κρασί τους και θα τρέξουν να συνεργασθούν… για το σχηματισμό κυβέρνησης -σιγά μην πούνε και όχι στην εξουσία που θα τους έχει απλωθεί στα πόδια… Εκεί τα κάλπικα “όχι” σε συνεργασίες θα πάψουν ως δια μαγείας να υφίστανται… εκτός βέβαια των κολλημένων εγκεφάλων του Περισσού που ακόμα ονειρεύονται επαναστάσεις με γκράδες και φυσεκλίκια και αντάρτες με μούσια Ταλιμπάν ακροβολισμένους στα υψίπεδα της χώρας!
Για πολλοστή φορά το ΚΚΕ, με επίσημη ανακοίνωση, απέκλεισε κάθε πιθανότητα συνεργασίας με ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΜέΡΑ25 -εννοείται πως αυτό το ηχηρό “όχι” των μπολσεβίκων… της πολυθρόνας, συμπεριλαμβάνει και τη Νέα Δημοκρατία… με το επιχείρημα ότι “όλα” τα κοινοβουλευτικά κόμματα… ανεξαρτήτως μανδύα… εκτός του ιδίου, υπηρετούν τις πολιτικές και τις κατευθύνσεις-επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και… του κεφαλαίου και ως ως τούτου δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν περιθώρια μελλοντικής συμπόρευσης…με προσκυνημένους(!!!).
Η δημιουργία λοιπόν της επόμενης κυβέρνησης θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, τα προσωπεία και οι μάσκες θα πέσουν και οι μαγκιές θα γίνουν… ανέκδοτο!
Εδώ θα είμαστε να τα συζητάμε! Κοντός ψαλμός λοιπόν…
