“Δεν μπορεί να συλλεχθεί νερό από την πάχνη και την υγρασία… όμως, τα τσιρότα προστασίας εύκολα υγραίνονται και ξεκολλούν!”
Δυστυχώς στη χώρα που ζούμε, έχουμε ζήσει πολλές τραγωδίες και μάλλον έχουμε συνηθίσει στον ερχομό τους. Όμως, το γεγονός ότι δεν μάθαμε τίποτα από καμία από όσες μας βρήκαν, είναι ένα από τα συμπεράσματα. Απλά ζούμε την επόμενη σε κάποιο άλλο πεδίο, σε σχέση με τη τελευταία τραγωδία και σοκαριζόμαστε πάλι από την αρχή. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι το αλαλούμ που ζούμε μετά από την τραγωδία στα Τέμπη προβληματίζει τους πολίτες – τουλάχιστον τους σκεπτόμενους – και προσφέρει άπλετο χώρο σε σενάρια που καλό είναι να μη σέρνονται και μας αποπροσανατολίζουν.
Ναι, το φρικτό και αχρείαστο δυστύχημα στα Τέμπη, άνοιξε το Κουτί της Πανδώρας και τον Ασκό του Αιόλου από κοινού και όπως φαίνεται, ο κόσμος δεν το κατάπιε αυτή τη φορά και ξέσπασε, δυναμικά μεν, αλλά κόσμια δε, άσχετα με το γεγονός, πως ένα τσούρμο αλητήριοι με IQ ραδικιού προσπάθησαν να αμαυρώσουν την δίκαιη διαμαρτυρία δεκάδων χιλιάδων πολιτών με τα συνηθισμένα επεισόδια εις βάρος αστυνομικών και περιουσιών των πολιτών….
Η αλήθεια είναι, πως εδώ και πάνω από 20 χρόνια η ΕΕ προσπαθεί να πείσει την Ελλάδα να θέσει σε εφαρμογή σύγχρονα συστήματα ασφαλείας, που ούτως ή άλλως είναι συνχρηματοδοτούμενα σε μεγάλο βαθμό από εκείνη και να βελτιώσει τη διασυνοριακή διαλειτουργικότητα των ελληνικών σιδηροδρόμων… αλλά εις μάτην! Η χώρα μας εξακολουθεί να διαθέτει το πλέον τριτοκοσμικό για ευρωπαϊκά δεδομένα σιδηροδρομικό δίκτυο, που αποτελείται ουσιαστικά από μια μόνο γραμμή, αλλά συγχρόνως είναι όλως παραδόξως και το ακριβότερο! Στοίχισε πολλά δις ευρώ, αλλά εξακολουθεί να είναι τίποτε άλλο από ρετάλι.
Τώρα, μετά από πολλά χρόνια ανεπίτρεπτων και ανούσιων καθυστερήσεων, αλλά και πληθώρα γκρίζων συμβάσεων και ανύπαρκτης λογοδοσίας αποκαλύφθηκε ο ανεπαρκής επενδυτικός σχεδιασμός της χώρας μας, αλλά από την άλλη, ήρθαν στην επιφάνεια και οι επί της ουσίας ανύπαρκτοι μηχανισμοί παρακολούθησης και ελέγχου της Κομισιόν. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα, την σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη που στοίχισε 57 ανθρώπινες ζωές!
Η Κομισιόν πίεζε την Ελλάδα δημοσιοποιώντας τις ανησυχίες της, κυρίως για δύο έργα, βασικά για την αντιμετώπιση της ασφάλειας των σιδηροδρόμων στη χώρα μας και συγκεκριμένα την προβληματική εκτέλεση των εργασιών για τη σηματοδότηση, καθώς και την επικοινωνία στους σιδηροδρόμους, που όμως δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Μόνον η κυβέρνηση Σαμαρά προσπάθησε να ελέγξει και διορθώσει τα κακώς κείμενα, αλλά δεν πρόλαβε! Η 1η φορά αριστερά, ήρθε καλπάζοντας για να τα ρημάξει όλα!
Στη συνέχεια όμως και μετά την κακήν κακώς εκδίωξη του συνονθυλεύματος συνιστωσών και των εν γένει αναρχοαυτόνομων κυβερνητών της χώρας, δυστυχώς στον συγκεκριμένο χώρο δεν είχαμε καμία ουσιαστική εξέλιξη στο θέμα της ασφαλούς λειτουργίας των σιδηροδρόμων, διότι ένας παντελώς ανεπαρκής υπουργός μεταφορών μαζί με τους συνεργάτες του, απέφευγε να πει το αυτονόητο… πως ο σιδηρόδρομος στην Ελλάδα είναι ένα επικίνδυνο μέσο μεταφοράς και ο κάθε επιβάτης τον χρησιμοποιούσε με προσωπική του ευθύνη, γνωρίζοντας τους κινδύνους που ελλοχεύουν και δυστυχώς δεν έκαναν τίποτα για να αναστρέψουν την κατάσταση, παρά τις συνεχείς και έντονες οχλήσεις των εργαζομένων, τις προειδοποιήσεις, τις μηνύσεις και τα αναρίθμητα εξώδικα!
Τώρα, τα προστατευτικά τσιρότα που προστάτευαν τις πληγές που δημιουργεί το μαύρο κατεστημένο στη χώρα ξεκόλλησαν και η γύμνια σε πολλούς τομείς φάνηκε, με πολλές τρύπες να χάσκουν απειλητικά!
Δεν είναι μόνον οι σιδηρόδρομοι που απειλούν τις ζωές των πολιτών… Είναι το οδικό σύστημα που απλά πασαλείφεται για να φαίνεται πως γίνονται έργα, είναι τα περιφερειακά αεροδρόμια, στα οποία υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας πτήσεων, λόγω υποστελέχωσης του κλάδου που παρέχει υπηρεσίες πληροφοριών πτήσης, εφάμιλλης των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας, στα μισά περίπου περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας, πολλά εκ των οποίων γενικά λειτουργούν υποστελεχωμένα και χωρίς τον απαραίτητο ηλεκτρονικό εξοπλισμό!
Είναι η ακτοπλοΐα μας, όπου δεκάδες γερασμένα επιβατικά πλοία μεταφέρουν ακόμα κόσμο στα νησιά! Όλα αυτά είναι βραδυφλεγείς βόμβες των οποίων η έκρηξη κάποια στιγμή θα μας βρει στο κεφάλι και τότε θα συζητούμε πάλι τα ίδια και θα ψάχνουμε… ποιος φταίει περισσότερο!
Ευτυχώς τώρα, που τα τσιρότα τουλάχιστον ξεκόλλησαν και έπεσαν, αφήνοντας τις πληγές να χάσκουν κακοφορμισμένες και να μας θυμίζουν την ανείπωτη ανεπάρκειά μας…
