Του Θοδωρή Γιάνναρου
“Αυτό που πλέον αποτελεί την προσπάθεια για επαναφορά της υγείας, είναι ένα νοσοκομείο όπου οι μοναδικές επιθυμίες που μπορεί να έχει ένας ασθενής είναι… κάπου να βρει γιατρό, νοσηλευτή και ίσως κάποιο κρεβάτι!”.
Η προστασία και η προώθηση της υγείας είναι καθήκον κάθε κυβερνήτη. Λίγοι όμως απ’ αυτούς που υπάρχουν διαθέσιμοι στη χώρα μας φαίνεται πως συνειδητοποιούν, πως υπάρχει και κάτι που θα μπορούσε να ονομαστεί “φυσική ηθική”. Έτσι, παρ’ όλη την πρόοδο που έχει σημειωθεί στη βιολογία και την ιατρική, δεν έχει μείνει σχεδόν κανένας άνθρωπος υγιής… και αυτό σίγουρα δεν πρέπει να μας κάνει και ιδιαίτερα χαρούμενους!
Στις υπανάπτυκτες χώρες πρέπει να αποφεύγουν οι άνθρωποι να πίνουν το νερό. Στην Ελλάδα, έχουμε πλέον φθάσει στο σημείο, να πρέπει να αποφεύγουμε να εισπνέουμε τον αέρα του νοσοκομείου και να το αποφεύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι… όχι γιατί δεν έχουμε καλούς και εξειδικευμένους γιατρούς -έχουμε από τους καλύτερους στον κόσμο, αλλά στα νοσοκομεία είναι λίγοι… όχι γιατί το νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό δεν κάνει σωστά τη δουλειά του -ο καθένας εξ’ αυτών εργάζεται με αυταπάρνηση για δύο ή και τρεις… όχι γιατί δεν διαθέτουν τα νοσοκομεία state of the art ιατρικό εξοπλισμό και σύγχρονα μηχανήματα -διαθέτουν πραγματικά τα πάντα και δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα λοιπά ευρωπαϊκά νοσοκομεία…
Τίποτα δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε να λειτουργεί σε ένα σύστημα, που σε τελευταία ανάλυση δημιουργήθηκε για να φροντίζει για την προστασία και την προώθηση της υγείας των πολιτών. Έχει όμως καταντήσει… ένα σύστημα που ουσιαστικά ασχολείται με την διαχείρηση της ασθένειας με φαρμακοκεντρική κατεύθυνση, που το μετατρέπει σε Εθνικό Σύστημα Ασθένειας και σίγουρα όχι Υγείας, το οποίο και διοικείται σε κεντρικό επίπεδο από ανθρώπους επικίνδυνα ανεπαρκείς χωρίς εμπειρία, δεξιότητες, όραμα και διορατικότητα, που ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με τα νούμερα, προκειμένου να γίνουν αρεστοί, και όχι με την ορθή και απρόσκοπτη περίθαλψη και θεραπεία των ασθενών. Δεν στοχεύουν στο καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά στο μικρότερο κόστος… Έτσι όμως δεν σπάνε τα αυγά, ούτε φτιάχνεται ομελέτα.
Φάρμακα λείπουν, εξαφανισμένα σε παράλληλες εξαγωγές στο βωμό του κέρδους με τους ασθενείς και τους δικούς τους ανθρώπους, να αναγκάζονται να τα αναζητούν από φαρμακείο σε φαρμακείο, χωρίς πολλές φορές να τα βρίσκουν, γεγονός που τους αναγκάζει συχνά να ακολουθούν αποσπασματικά την θεραπεία τους, ή ακόμα και να την διακόπτουν…
Τα νοσηλευτικά ιδρύματα βρίσκονται σε κακό χάλι, ασυντήρητα και πολλές φορές τριτοκοσμικά, με το φταίξιμο να μετακυλίεται στις διοικήσεις, που λόγω ελλείψεων σε οικονομικούς πόρους, αδυνατούν να τα επισκευάσουν… ο δε υπουργός παραμένει στη θέση του αντί να έχει πάει σπίτι του και το μέλημα που τον τρώει είναι ποιοι διοικητές… θα φαγωθούν, για να τοποθετηθούν κολλητάρια του στη θέση τους.
… οι γιατροί και το έμπειρο νοσηλευτικό προσωπικό είτε έφυγαν στο εξωτερικό, είτε ετοιμάζονται να φύγουν, αρνούμενοι να δεχθούν να εργάζονται για ψίχουλα, σε ένα σύστημα υγείας που αδιαφορεί τόσο για τους ασθενείς, όσο και για τους επαγγελματίες της υγείας.
Λόγω ελλείψεων τόσο σε υγειονομικό προσωπικό, όσο και σε απαραίτητο νοσοκομειακό υλικό και αναλώσιμα, αναβάλλονται τακτικά χειρουργεία και διακινδυνεύονται ζωές ασθενών… Βέβαια πάντα το σύστημα θα βρίσκει δικαιολογίες με την τελευταία να ρίχνει το φταίξιμο… στον Covid19, που έφερε το σύστημα στα πρόθυρα της κατάρρευσης η οποία συνεχίζεται ακόμα και σήμερα… και καλύτερα ας μην μιλήσουμε για το ΕΚΑΒ, που χάνει ασθενείς τζάμπα και βερεσέ, μιας και είναι υποστελεχωμένο με τα μισά του ασθενοφόρα να είναι ακινητοποιημένα λόγω βλαβών!
Τις τελευταίες ημέρες όλα τα ΜΜΕ ασχολούνται με τους νέους θανάτους των δύο βρεφών στην Πάτρα και κάποιοι κακεντρεχείς ήδη πρόλαβαν να ρίξουν ευθύνες στη μάνα και να την στοχοποιήσουν.
Τίθεται το ερώτημα: αν τα νοσοκομεία λειτουργούσαν σωστά στα πρότυπα έστω του GHP (πρότυπο λειτουργίας νοσοκομείων), και δεν ήταν απαραίτητο να διανυκτερεύουν οι συνοδοί δίπλα στα παιδιά, ούτε να εκτελούν χρέη νοσοκόμας επί 24ώρου βάσεως, το θέμα θα είχε διευθετηθεί εκ των έσω, θα είχαν ανακοινωθεί οι αιτίες θανάτου και όλα θα έπαιρναν το δρόμο τους! Δυστυχώς τώρα και για δεύτερη φορά κυνηγάμε φαντάσματα και υπαίτιους στα τυφλά και όλο αυτό διότι τίποτα δεν λειτουργεί όπως θα άρμοζε σε μία ευρωπαϊκή χώρα.
Έχουμε δυστυχώς φθάσει στο σημείο, όταν οι πολιτικοί υπόσχονται καλό σύστημα υγείας για τους πολίτες, να σημαίνει ότι μπορούν να τους κακομεταχειρίζονται ατιμώρητα… και σίγουρα τα νοσοκομείο στη χώρα μας δεν είναι το κατάλληλο μέρος να επισκεφθείς αν είσαι άρρωστος!!
