“Το φασιστικό έγκλημα είναι μια απεχθής πράξη, που όμως δεν ορίζεται μόνο από τον αριθμό των θυμάτων, αλλά κυρίως από τις μεθόδους που αυτά εξοντώνονται…”
Η πρώτη γενιά Ρώσων ολιγαρχών αναδύθηκε κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης, και μετά το 1991 και βοηθήθηκε σημαντικά από τη απόλυτη χαλάρωση του κρατικού ελέγχου στην οικονομία που εφάρμοσε η τότε σοβιετική κυβέρνηση υπό τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και η πολιτική της Περεστρόικα. Όταν ήρθε η εποχή και ο Βλαδίμηρος Πούτιν έγινε πρόεδρος της Ρωσίας το 2000, η εποχή αυτής της “ανεμελιάς” έφτασε στο τέλος της. Ο νέος πρόεδρος της Ρωσίας δεν ήταν φίλος της ιδέας της Περεστρόικα ούτε συμφωνούσε με την ανέλιξη νεοκαπιταλιστών – μεγιστάνων.
Περιορίζοντας τραπεζίτες, χρηματιστές και γενικά την παγιωμένη ή την ανερχόμενη ελίτ στη Ρωσία, κατέληξε να διαμορφώσει τη δική του προσωπική ελίτ, που δεν ήταν άλλη από μια ομάδα επίδοξων ολιγαρχών, οι οποίοι τον στήριζαν και βέβαια τον πλήρωναν με τα μισά τους κέρδη, φθάνοντάς τον σε βαθύπλουτα επίπεδα της τάξεως των 5 δις δολαρίων σε προσωπική περιουσία, που συνεχώς θα αυξάνεται όσο εκείνος κρατά τα γκέμια της εξουσίας!
Σε αντίθεση με τους παλαιότερους, η νέα αυτή γενιά Ρώσων ολιγαρχών βασίζονται περισσότερο στη Ρωσία, χωρίς να ενδιαφέρονται για κάποια πιθανή ένταξή της στους Δυτικούς -αρχικά μια χαρά τα πήγαιναν! Στηρίζοντας Πούτιν, αποκτούσαν πλούτο, χλιδή, κοινωνική καταξίωση και δύναμη εξουσίας!
Όμως, ποτέ όλοι οι πλούσιοι Ρώσοι δεν είχαν συνάψει στενούς δεσμούς με το Κρεμλίνο, αλλά με το που κάποιος από αυτούς τους ανερχόμενους αποκτούσε κάποιο επίπεδο πλούτου πέραν των συνηθισμένων στη Ρωσία, τραβούσε την προσοχή του ελεγχόμενου από τον Πούτιν αδίστακτου κράτους, που ήταν και συνεχίζει να είναι το “μακρύ χέρι” του κεκαλυμμένου Ρώσου δικτάτορα και πρώην εκτελεστή της KGB!
Μετά την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, τα πράγματα άλλαξαν άρδην! Πολλοί επιφανείς Ρώσοι που χτυπήθηκαν αλύπητα από τις κυρώσεις της Δύσης εις βάρος τους, είτε έφυγαν από τη χώρα, είτε παραμένουν εκεί εκφράζοντας την αντίθεσή τους με αυτόν τον αχρείαστο, ανούσιο και καταστροφικό γι’ αυτούς πόλεμο και έτσι παλεύουν με κάθε τρόπο να τον σταματήσουν… βέβαια όπως φαίνεται με τεράστιο κόστος για τους ίδιους και τις οικογένειές τους… μιας και Πούτιν δεν συμπαθεί τους επικριτές του, ειδικά εκείνους που ο ίδιος έκανε πλούσιους επιλέγοντάς τους για την αυλή του! Το τίμημα για όλους τους θα αποδειχθεί ιδιαίτερα βαρύ… κάτι που ήδη φάνηκε σε όλες του τις διαστάσεις! Το κράτος του Πούτιν, άρχισε να αυτοαποκαλείται “πατρίδα”… τώρα που στο όνομά της διαπράττονται αναρίθμητες ύπουλες και άνανδρες δολοφονίες ανθρώπων, που έτυχε να μην ταιριάζουν στα σχέδια του λιλιπούτειου προαγωγού του Κρεμλίνου.
Από τον Ιανουάριο που μας πέρασε έχουν καταγραφεί τουλάχιστον έντεκα περιπτώσεις θανάτου Ρώσων ολιγαρχών -φαινόμενο πρωτοφανές, αν και από το 2017 μέχρι σήμερα τουλάχιστον 50 Ρώσοι ολιγάρχες έχουν πεθάνει ή κηρυχθεί… “αγνοούμενοι”. Οι τρόποι και ο ρυθμός που ζάμπλουτοι Ρώσοι βρίσκονται νεκροί -ειδικά από τις αρχές του 2022 έχουν πράγματι εγείρει πολλά και μέχρι σήμερα αναπάντητα ερωτήματα. Ειδικά τη χρονιά που διανύουμε δέκα από τους έντεκα πιο πρόσφατους θανάτους, συνέβησαν μετά τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, πράγμα που μόνο σύμπτωση δεν μπορεί να είναι… Το πέπλο μυστηρίου γίνεται ακόμη πιο πυκνό και αδιαφανές λόγω και της συγκεκριμένης συγκυρίας. Κανένας όμως από τους συγκεκριμένους εκλιπόντες δεν είχε επικρίνει δημοσίως τον Πούτιν για την εισβολή στην Ουκρανία, δεν είχε στραφεί κατά των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, ούτε είχε συμπεριληφθεί από τη Δύση στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. με κάποιους από αυτούς να ελέγχονταν… για διαφθορά.
Ο “κύκλος του αίματος” για τους φετινούς περίεργους θανάτους άνοιξε τον Ιανουάριο που μας πέρασε με τον Λεονίντ Σούλμαν, επικεφαλής της υπηρεσίας μεταφορών της Gazprom Invest, που ανήκει στον αντίστοιχο ενεργειακό κολοσσό, που βρέθηκε μαχαιρωμένος άγρια στο μπάνιο του, ενώ δίπλα βρέθηκε… σημείωμα που εξηγούσε τους λόγους που αυτοκτόνησε.
Ακολούθησαν και άλλα “ατυχήματα” και “αυτοκτονίες”, με τελευταίο τον Ραβίλ Μαγκάνοφ, πρόεδρο της δεύτερης μεγαλύτερης ρωσικής πετρελαιοπαραγωγού εταιρείας -της Lukoil, που σκοτώθηκε την περασμένη Πέμπτη αφού όπως οι αρχές που… διερευνούν την υπόθεση αποφάνθηκαν, πήδηξε από το παράθυρο του 6ου ορόφου του νοσοκομείου που νοσηλεύονταν στη Μόσχα! Όμως, άνθρωποι που γνώριζαν καλά τον ίδιο τον Μαγκάνοφ καθώς και τα μέλη της οικογένειάς του, υποστηρίζουν, πως είναι παντελώς απίθανο να έχει αυτοκτονήσει, όπως και ότι είχε σώας τας φρένας και αποκλείουν την περίπτωση να έκανε… το περιστέρι στο περβάζι του παραθύρου!
Στη Ρωσία του Πούτιν, κάθε εκτελεστής έχει τη δική του μέθοδο, όταν παίρνει την εντολή να βγάλει κάποιον από τη μέση και ή τον… “πηδάει” από το παράθυρο και τον αυτοκτονεί, ή χρησιμοποιεί μαχαίρι, τσεκούρι, πυροβόλο όπλο, εκρηκτικά ή δραστικά δηλητήρια, με το αποτέλεσμα να είναι πάντα το ίδιο -βίαιος θάνατος και προειδοποίηση για άλλους επίδοξους αμφισβητίες… Σίγουρα μια ή δύο περιπτώσεις θανάτων, θα μπορούσαν ίσως να θεωρηθούν σύμπτωση. Όμως όλο αυτό το σκηνικό που έχει στηθεί μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι!
Η εκδικητική μανία της ρωσικής δικτατορίας έχει απ’ ότι φαίνεται κλιμακώσει, αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός πως η “τελική λύση” που εφαρμόζει ο Πούτιν περιλαμβάνει ακόμα και το ξεκλήρισμα ολόκληρων οικογενειών, συμπεριλαμβανομένων και μικρών παιδιών! Δεν τους ενδιαφέρει αν όλος ο πλανήτης γνωρίζει τι συμβαίνει στη Ρωσία του Βλαδίμηρου… φθάνει να μην υπάρχουν αποδείξεις και μάρτυρες των εγκλημάτων!
Έτσι, μέσα σε αυτό το κλίμα και ενώ κανείς δεν δύναται να πει μετά βεβαιότητος ποιος “δάκτυλος” κρύβεται πίσω από αυτούς τους συνεχείς και μυστηριώδεις θανάτους, τα σενάρια δίνουν και παίρνουν… και καταλήγουν πάντα σε ένα!
Οι νεκροί ολιγάρχες κάνοντας “συμβόλαιο με τον διάβολο”, βοήθησαν τον Πούτιν να αναρριχηθεί στην εξουσία, αλλά στο τέλος βρέθηκαν αντιμέτωποι με εκβιασμούς και ποινικές διώξεις και όπως τελικά φάνηκε… όχι μόνο! Ο φοβικός και εκδικητικός Βλαδίμηρος βλέποντας την πίτα να μικραίνει επικίνδυνα λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για να αποδεκατίσει τους διεκδικητές της… απ’ ότι φαίνεται με επιτυχία και ούτε γάτα ούτε ζημιά!
Είναι ο νόμος της σκληρής νύχτας των νονών: όταν μικραίνει η πίτα, αδειάζει η καρδάρα και οι διεκδικητές των δισεκατομμυρίων είναι ισχυροί οικονομικοί μεγιστάνες, τότε νομοτελειακά ανοίγει ο κύκλος του αίματος!
Μένει να δούμε που θα φθάσει και που θα οδηγήσει… μιας και το να σκοτώνεις ανθρώπους προκειμένου να υπερασπισθείς το θρόνο σου, δεν είναι η υπεράσπιση ενός κάποιου θρόνου, αλλά ο φόνος ανθρώπων…
