Τα φαινόμενα που καθημερινά βιώνουμε στην πορεία της ζωής μας, υπόκεινται στον “2ο νόμο της θερμοδυναμικής”, που υποστηρίζει, πως η “εντροπία”… δηλαδή ο βαθμός “αταξίας” ενός κλειστού συστήματος ποτέ δεν μπορεί να μειωθεί, ούτε προς το μέλλον… και σε κάθε περίπτωση ούτε προς το παρελθόν. Το μυστήριο του “βέλους του χρόνου”, υποδηλώνει ξεκάθαρα και κατηγορηματικά, πως η “εντροπία” -δηλαδή η αταξία, μπορεί να αυξηθεί μόνο προς το μέλλον, ποτέ όμως αντίστροφα.
Για να γίνει πιο κατανοητό, θα χρησιμοποιήσω το παράδειγμα του κρυστάλλινου ποτηριού! Όταν ένα κρύσταλλο σπάσει -αυξηθεί δηλαδή η “αταξία” που το χαρακτηρίζει, άρα και η συνολική εντροπία, δεν είναι δυνατό η ζημιά στο ποτήρι να επιδιορθωθεί και να αποκατασταθεί από μόνη της, με άλλα λόγια, να μειωθεί η εντροπία! Θα πρέπει να αγοραστεί ένα καινούριο ποτήρι, για την κατασκευή του οποίου θα καταβληθεί νέα προσπάθεια, και θα απαιτηθεί νέα ενέργεια!
Στη Φυσική, η εντροπία καταδεικνύει το μέτρο της αδυναμίας μετατροπής της εσωτερική ενέργεια ενός συστήματος σε ωφέλιμο έργο, καθώς και την αδυναμία ενός συστήματος να καταφέρει αυτόματα και από μόνο του, οποιαδήποτε μετατροπή. Στην πολιτική όμως, ως “πολιτική εντροπία” δηλώνεται η αδυναμία ενός κοινωνικόπολιτικοοικονομικού συστήματος που δεν ανταλλάσσει αγαθά, υπηρεσίες, ανθρώπινο δυναμικό, τεχνογνωσία και ιδέες με το περιβάλλον του, να αυτοβελτιωθεί και που νομοτελειακά είναι καταδικασμένο να αυξήσει της δική του εντροπίας, δηλαδή να υποβαθμίσει τη δική του ζωτικότητά, που θα οδηγήσει στον εκφυλισμό του και στην τελική του κατάρρευση.
Όπως και να το δει κανείς, ο ΣΥΡΙΖΑ -ειδικά σήμερα, υποφέρει από ιδιαίτερα αυξημένη πολιτική εντροπία, με τα συμπτώματα να είναι αναρίθμητα. Στο ατυχές αυτό συνονθύλευμα που μας προέκυψε εντελώς ξαφνικά και από το πουθενά κάποιου Εξώκοσμου, έχει επικρατήσει η εντύπωση ότι ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει, να συμπεριφέρεται εκτός των ορίων του Κράτους, του Έθνους και της Νομιμότητος, χωρίς να λογαριάζει τις συνέπειες των πράξεων και των συνεπειών αυτών. Και αυτή η συμπεριφορά έχει υιοθετηθεί σχεδόν από όλους τους αυτοαποκαλούμενους Συρι-ζαίους, από τα ανώτατα κομματικά κλιμάκια μέχρι και τον τελευταίο τροχό της άμαξας. Η καταστροφή και η λεηλασία σχολείων, πανεπιστημιακών δομών και άλλων δημόσιων ιδρυμάτων θεωρείται από το αριστερίστικο κατεστημένο της κουκούλας και της μολότοφ ως αγωνιστική γυμναστική και προοδευτικότητα. Οι καταλήψεις εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και οι φωτιές που κατακαίουν περιουσίες έγιναν καθημερινό φαινόμενο. Οι ινστρούκτορες αυτού του συνονθυλεύματος εφαρμόζουν τη θεωρία… του Καραγκιόζη: Άφησέ τα παιδιά ήσυχα… θα λερώσουν, θα βρωμίσουν, θα σπάσουν, θα καταστρέψουν, θα κλέψουν, θα κουραστούν, θα ιδρώσουν, θα κρυώσουν… ίσως αρπάξουν και κανένα γερό κρύωμα… αλλά σίγουρα κάποια στιγμή θα βαρεθούν και θα σταματήσουν, ή εν πάση περιπτώσει θα περιορίσουν την αγωνιστική τους γυμναστική, όταν δεν θα υπάρχει τίποτα πλέον αξιόλογο… να βανδαλίσουν και να καταστρέψουν!
Η σχιζοφρενική αυτή μανία καταστροφής, που προωθείται από το συνονθύλευμα, δυστυχώς εξαπλώνεται σε ολόκληρη τη χώρα. Οι πολύχρωμες ή οι ασπρόμαυρες μουντζούρες δεν έχουν αφήσει τοίχο για τοίχο να μην βρωμίσουν, ενώ μνημεία ηρώων ή επιφανών Ελλήνων, των Γραμμάτων και της Τέχνης, τα χρωματίζουν, τα μαυρίζουν και πολλές φορές τα καταστρέφουν με βαριοπούλες, πρακτικές που διδάχτηκαν από το αδελφός Ισλαμικό Κράτος. Αυτός είναι ο ιδεολογικός βανδαλισμός του συνονθυλεύματος που μας κυβέρνησε επί 4,5 χρόνια και πήγε αρκετά πίσω τη χώρα.
Με πλατιά απλωμένη την πεποίθηση ότι είναι οι εξυπνότεροι και οι πλέον δημοκρατικοί πολίτες αυτής της χώρας σίγουρα δεν συμπαθούν και πολεμούν βίαια ότι δεν ταυτίζεται με τη θολή και σκούρα ιδεοληψία τους, κάνοντας ότι περνάει απ’ το χέρι τους για να μειώσουν τη χώρα και συνολικά τους πολίτες που την απαρτίζουν. Ψεκασμένοι από κάποιο εξωγήινο ψέκασμα παλεύουν να μας πλανέψουν! Μισούν τις όποιες επενδύσεις τις οποίες τόσο έχει ανάγκη η χώρα, βαφτίζοντάς αυτές κάποιες φορές καταστροφικές για το περιβάλλον, ή γιατί οι κατάσκοποί τους ανακαλύπτουν ξένα συμφέροντα από πίσω, που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τον πλούτο της χώρας! Σε κάθε περίπτωση είναι ειδικοί στο να ανακαλύπτουν λόγους και να παλεύουν μέσω αυτών να σταματήσουν την όποια προσπάθεια για Ανάπτυξη!
Όσο για τα Εθνικά θέματα, εκεί παλεύουν για νέες Συμφωνίες τύπου Πρεσπών, με σκοπό να πετύχουν ακρωτηριασμό της χώρας, περιορισμό της Εθνικής Κυριαρχίας ή κάποιο άλλο “Εφιαλτικό” σενάριο έχουν κατά νου… Εδώ δεν χρειάζεται ανάλυση! Όλοι γνωρίζουμε λεπτομέρειες, όπως: “… το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του!”, “…η θάλασσα δεν έχει σύνορα (!!!) και “…ανοιχτά σύνορα χωρίς φράκτες και Frontex για να έρθουν τ’ αδέλφια μας να μας ψηφίσουν!”…
Η όποια προσπάθεια για ανάπτυξη της χώρας που σηματοδοτεί ανάκαμψη της οικονομίας και ως εκ τούτου της διαβίωσης των πολιτών, ακούγονται για τους συνονθυλευματίες σαν κακόγουστα όνειρα κάποιας νοσηρής θερινής νυκτός. Δεν θέλουν να εργασθούν -μισούν την εργασία, ούτε θέλουν να προσπαθήσουν για κάτι καλύτερο, διότι υπό καλές συνθήκες δεν έχουν λόγο ύπαρξης -στοχεύουν μόνο στη μιζέρια της κοινωνίας… ώστε να έχουν έδαφος να παριστάνουν τους σωτήρες! Τη νοοτροπία αυτή έχουν ενστερνιστεί σχεδόν όλοι όσοι αποτελούν το Δένδρο Ζωής του συνονθυλεύματος, από τα ανώτατα κλιμάκια μέχρι τον τελευταίο οπαδό! Η πλειοψηφία του ανώτατου κονκλάβιου του συνονθυλεύματος θέτει τις ανόητες ιδεοληψίες τους πάνω από τη λύση των κρίσιμων προβλημάτων της χώρας, παρακάμπτοντας ακόμα και την πραγματικότητα.
Για ότι κακό συμβαίνει φταίνε οι ξένοι ιμπεριαλιστές του χρήματος και των όπλων, μαζί με τους ντόπιους υπηρέτες τους, που στοχεύουν στη λεηλασία της χώρας και των… άβουλων ιθαγενών της που άγονται και φέρονται. Ως άεργοι καναπεδάτοι επαναστάτες υπόσχονται, ως νέοι Μεσσίες, να οδηγήσουν το εδώ πόπολο στη γη της δικής τους Επαγγελίας και εκεί να τους αδειάσει με τα ανατρεπόμενα του κόμματος!
Δεν ενδιαφέρεται ο Αλέξης… αν βέβαια πιάσει με κάποιο μαγικό τρόπο το στόχο του και φέρει την “2η φορά αριστερά”, ότι δεν θα είναι σε θέση να πληρώσει… μισθούς και συντάξεις! Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι… να ξαναγίνει πρωθυπουργός με το… “πουλερικό” στα κόκκινα, δίπλα του… να κυβερνάει, να στρογγυλοκάθεται με ύφος κάτω από τον κόκκινο φόντο του πίνακα με τους δύο μαύρους ταύρους, να τρώει, να πίνει να ξεκαλοκαιριάζει στα Σούνια και να ξεσαλώνει σε κότερα εφοπλιστών.
Όλα αυτά είναι φυσικό να συνθέτουν μια ατμόσφαιρα αταξίας, διαφθοράς, φοροδιαφυγής, κομπίνας, λαμογιάς, καπατσοσύνης, κουτοπονηριάς και “Εφιαλτισμού”. Ο φθόνος προς τον άριστο και προς την αριστεία, που θεωρείται ρετσινιά για τους συνονθυλευματίες, η ανυπαρξία της ευγενούς άμιλλας και σίγουρα η έλλειψη σοβαρότητας από μια κυβέρνηση λειτουργούν πάντα εις βάρος της ίδιας της χώρας και της κοινωνίας.
Η άγνοια στη διαχείριση της δημόσιας διοίκησης, των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, η αρνητική στάση στις επενδύσεις, το σαμποτάρισμα των επιχειρηματιών στο βωμό της εργατοπατεριάς, η παντελής έλλειψη συντονισμού και η ανοχή στην αυθαιρεσία δεν οδηγούν μόνο σε οικονομικά αδιέξοδα, αλλά από κοινού με την ανεύθυνη εξωτερική πολιτική, οδηγούν όχι μόνο σε κοινωνική δυστυχία, αλλά και σε εθνικές τραγωδίες. Όταν δεν υπάρχουν όρια και κόκκινες γραμμές, η νομιμότητα και η δικαιοσύνη γίνονται δύο έννοιες ανύπαρκτες… Χωρίς εφαρμοσμένη ισονομία δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία, και χωρίς αξιοκρατία, εξαφανίζεται από τον ορίζοντα τόσο η δημοκρατία, όσο και η οποιαδήποτε δυνατότητα για πρόοδο.
Αυτή, λοιπόν, είναι η εντροπία στην οποία έχει βυθιστεί η αξιωματική αντιπολίτευση και από την οποία δεν είναι πλέον δυνατόν να ξεφύγει. Χρειάζεται μεγάλη και σοβαρή προσπάθεια από τους υπόλοιπους -τουλάχιστον από εκείνους που μπορούν να συνεργαστούν για το καλό της χώρας. Ας ευχηθούμε ότι ως κράτος δικαίου, θα καταφέρουμε να βάλουμε το συνονθύλευμα με κάθε τρόπο και μέθοδο σε ένα βαθύ πηγάδι και να κλείσουμε ερμητικά το άνοιγμα με μπετό και μολύβι.
Ο Νόμος της εντροπίας αποδεικνύεται τελικά σε τιμωρό του πολιτικού συνονθυλεύματος των άτακτων συνιστωσών… με την εμπορική ονομασία ΣΥΡΙΖΑ… όμως οι υπόλοιποι που κυβερνούν και θα κυβερνήσουν στο μέλλον, αυτοδύναμα ή μέσω συνεργασιών πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με την πολιτική εντροπία, μιας και επιτυχία και αποτυχία βαδίζουν πλάι πλάι σε τεντωμένο σκοινί!
Ειδικά η οικονομία μιας χώρας, βασίζεται στην συνεχή ανταλλαγή ενέργειας. Οι πολίτες εργάζονται, παράγουν και τροφοδοτούν έτσι το σύστημα με την παραγωγή τους να αποτελεί την απαιτούμενη ενέργεια, ούτως ώστε να συνεχίσει να υφίσταται και να μην διαλυθεί. Δυστυχώς, οι τράπεζες και το σύνολο των εξαιρετικά πολύπλοκων τραπεζικών προϊόντων κάνουν το σύστημα ακόμα πιο περίπλοκο, που σημαίνει ότι η εντροπία του μειώνεται, με αποτέλεσμα αυτό να πρέπει να τροφοδοτείται συνεχώς με όλο και περισσότερη ενέργεια, έτσι ώστε η συνολική εντροπία “συστήματος-περιβάλλοντος” να αυξηθεί και να μην παραβιαστεί ο 2ος νόμος της θερμοδυναμικής.
Έτσι, οι πολίτες πρέπει να δουλεύουν όλο και περισσότερο, καθώς το σύστημα κραυγάζει για ενέργεια, μόνο και μόνο για να διατηρηθεί η πολυπλοκότητά του και όσο οι πολίτες δεν παράγουν τόση ενέργεια όση απαιτείται από το σύστημα για την διατήρηση της πολυπλοκότητάς του, κάποια στιγμή, η οικονομία αναγκαστικά θα φθάσει στο Peak της ανάπτυξης της και στη συνέχεια θα συνεχίσει με φθίνουσα πορεία.
Το μόνο φρένο στην αποδόμηση της οικονομίας μιας χώρας, είναι οι κυβερνητικές καθώς και άλλες πολιτικές παρεμβάσεις. Για αυτό και οι εκάστοτε πολιτικές οδηγίες έχουν καθοριστικό ρόλο για να μην μεταλλαχθεί η οικονομία σε σαπισμένο φρούτο.
Είναι απαραίτητο να μην εμφανίζει αδράνεια στις αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να γίνουν, διότι η διολίσθηση της χώρας σε σκοτεινά νερά και βάθη θα είναι νομοτελειακή. Και εδώ η πολιτική εντροπία θα αποβεί η Νέμεσις, αν συνεχιστεί η αφαίμαξη και το στράγγισμα της όποιας ρευστότητας υπάρχει ακόμα στους πολίτες αυτής της χώρας που επί 12 χρόνια ταλαιπωρήθηκε από την χρεοκοπία και τα μνημόνια.., και ακόμα δεν έχει ανανήψει και εάν δεν παραχθεί νέος πλούτος, προκειμένου να καλυφθούν οι δαπάνες της, που κι αυτές πρέπει με κάποιο τρόπο να εξορθολογιστούν και να αναπτυχθούν νέες δραστηριότητες με νέες θέσεις εργασίας, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με την προσέλκυση νέων επενδύσεων, χωρίς τα βαρίδια της αριστεράς των συνονθυλευματικών ιδεοληψιών…
