“Ένας είναι ο κανόνας ζωής για τους μαχητές του φωτός: να λαμβάνουν τις κρίσιμες αποφάσεις τόσο προσεχτικά, ώστε τίποτα απ’ ότι θα μπορούσε να συμβεί, ως αποτέλεσμά αυτών των αποφάσεων, να μην μπορεί να τους ξαφνιάσει… και πολύ περισσότερο, να μην μπορεί να εξαντλήσει πρόωρα την όποια ισχύ διαθέτουν!”
Η αρχή αυτών των μαχητών, ειδικά όταν στοχεύουν στην ειρήνη είναι: να μην περιμένουν πρώτα να κυνηγηθούν για να αρχίσουν να λαμβάνουν τα μέτρα τους! Είναι ανόητο να αφήνεται ένας αιμοσταγής δράκος έξω από τους ορθολογικούς υπολογισμούς τους, εφ’ όσον είναι καταδικασμένοι να ζουν δίπλα του!
Ως κράτος, η χώρα μας επιδείκνυε πάντα το ελάττωμα και μάλιστα κατ’ εξακολούθηση: όταν υπάρχει νηνεμία, οι άρχοντες του τόπου να δίνουν την ψευδαίσθηση στους πολίτες, πως δεν θα εμφανιστεί ποτέ καταιγίδα, με αποτέλεσμα να μην γίνεται καμία απολύτως προετοιμασία για κάποιο απευκταίο σενάριο. Έτσι πορευθήκαμε ως χώρα τις τελευταίες πολλές δεκαετίες, έτσι απ’ ότι φαίνεται πορευόμαστε και τώρα… Τι να την κάνουμε την εγρήγορση των ενόπλων μας δυνάμεων και τους έξυπνους εξοπλισμούς, όταν δεν υπάρχει και η ανάλογη εγρήγορση στα μετόπισθεν -στους πολίτες δηλαδή αυτής της χώρας, που ζουν στη ραστώνη της απόλυτης άγνοιας του κινδύνου που βρίσκεται ήδη προ των πυλών;
Εφησυχασμός εντός των τειχών και κατευνασμός εκτός -μια συνταγή που με βεβαιότητα θα οδηγήσει κάποια στιγμή τη χώρα στο γκρεμό, ήταν και συνεχίζει να είναι η πλέον εφαρμόσιμη τακτική… που είδαμε που μας οδήγησε και που μας έφτασε, με Κύπρο, Ίμια και αμφισβήτηση πλέον, ακόμα και της κυριαρχίας μας επί των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου μέχρι και… την Κρήτη, με την Γαύδο να θεωρείται από τους γείτονες… τουρκικό – υπό κατοχή – έδαφος!
Είμαστε ισχυροί και θα γίνουμε ισχυρότεροι διατείνονται οι πολιτικοί άρχοντες μας! Ναι αυτό το γνωρίζω ακόμα και εγώ… αλλά φθάνει; Ξέρω επίσης ότι πιστεύεται από τους ιθύνοντες, πως ο Ταγγίπ ή ο οποιοσδήποτε αντικαταστάτης του, δεν θα τολμήσει μια στρατιωτική επίθεση κατά της Ελλάδος… Προετοιμασία θα σήμαινε και ενημέρωση των πολιτών για πιθανή επιδείνωση της κατάστασης μεταξύ των δύο χωρών και άρα αναπόφευκτα θα σημάνει και στρατιωτική εμπλοκή με ισοπέδωση οικισμών και πολλά θύματα και από τις δύο πλευρές!
Έχουν πληροφορηθεί οι νέοι που έχουν ήδη υπηρετήσει τη θητεία τους, πως πιθανότατα θα κληθούν να υπερασπιστούν την πατρίδα τους, ώστε η οποιαδήποτε επιστράτευση να μην λειτουργήσει ως “κεραμίδα κατακούτελα” και μάλιστα την τελευταία στιγμή!; Γνωρίζουν που πρέπει να παρουσιαστούν σε περίπτωση επιστράτευσης και γενικά πως πρέπει να φερθούν και το τι πρέπει να κάνουν εκείνες τις κρίσιμες ώρες της αρχής του πολέμου;
Έχει υπάρξει πληροφόρηση σχετικά με τις θέσεις των καταφυγίων και τι πρέπει να γίνει αν και όταν χτυπήσουν οι σειρήνες, ειδικά σε περιοχές που θα απειληθούν κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος της επίθεσης; Έχουν μήπως οι πολίτες γνώση, σχετικά με το τι πρέπει να έχουν έτοιμο για να πάρουν μαζί τους στην απευκταία περίπτωση, που θα πρέπει να εγκαταλείψουν τις εστίες τους;
Για να γίνουν όλα αυτά όμως πρέπει να υπάρχει και η απαραίτητη πολιτική βούληση, να τεθεί ενώπιον των πολιτών ως έχει η πραγματική κατάσταση, χωρίς εφησυχασμούς, ωραιοποιήσεων ή υποβάθμιση του κινδύνου! Τη στιγμή που τίποτα απ’ όλα αυτά και πολλά άλλα δεν έχουν ακόμα γίνει δύο είναι τα τινά:
- είτε οι πολιτικοί μας άρχοντες στη Βουλή -και οι τριακόσιοι, δεν έχουν αντιληφθεί τον κίνδυνο, και κοιμούνται
- είτε κρατούν την κεραμίδα για να μας την ρίξουν στο κεφάλι, αν τα πράγματα εκτραχυνθούν και τότε… ο σώζων εαυτόν σωθήτω!
“Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που ισχύει και για τις δύο χώρες: αν υπάρξει πόλεμος, οι εκλογές αναβάλλονται για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι να ηρεμήσει η κατάσταση και να αρθεί η κήρυξη πολέμου -να υπάρξει δηλαδή ειρήνη! Αυτό κρατήστε το…”.
Σάμπως δεν γνωρίζουμε για τα μεγάλα αδιέξοδα που υπάρχουν στις σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Τουρκίας; Σάμπως δεν γνωρίζουμε πως τα υπάρχοντα σενάρια ξεκινούν με αφόρητη πίεση προς την Ελλάδα να κάνει υποχωρήσεις σε θέματα κυριαρχίας, και προχωρούν μέχρι να υπάρξει σοβαρών διαστάσεων πολεμική αναμέτρηση μεταξύ των δύο χωρών, με τις ΗΠΑ να είναι αμέτοχες στην αρχή της σύγκρουσης και να παίρνουν θέση αργότερα, προκειμένου να σταματήσουν τις εχθροπραξίες στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, τις καταστροφές και τον θάνατο;
Ούτως ή άλλως – ειδικά σήμερα – δεν υπάρχει κάποια σοβαρή προσέγγιση ευρείας κλίμακας μεταξύ των πολιτισμένων κρατών της Δύσης και αυτής της Τουρκίας, που απ’ ότι φαίνεται έχει κυριολεκτικά σαλέψει, ειδικά αν δει κανείς την συμπεριφορά μεγάλης μερίδας αυτού του, στην πλειονότητα του, αναλφάβητου και ημιάγριου λαού, απέναντι στην Ελλάδα.
Οι απέναντι έχουν αυξήσει, ειδικά λόγω της σύγκλισης τους με τη Ρωσία, τις φιλοδοξίες τους σε σχέση με την εξωτερική πολιτική! Θεωρούν πλέον εαυτούς… παγκόσμια δύναμη ακόμα και πάνω από Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο -τόσο πολύ έχουν ξεφύγει οι άνθρωποι, με αποτέλεσμα οι Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν έρθει σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, ως προς τη θέση που πρέπει να κρατήσουν, σε σχέση με τις παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας εις βάρος της χώρας μας! Όπως φαίνεται, οι πολιτικές του Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, έχουν κατά κάποιο τρόπο αναιρέσει τον διαμεσολαβητικό ρόλο των ΗΠΑ στην περιοχή και αυτό μόνον ως θετική προοπτική δεν μπορεί να ληφθεί -τα πράγματα έχουν ξεφύγει και δεν είναι καθόλου εύκολο να μαζευτούν!
Οι Βρυξέλλες, αν και – σε σχέση με τις ΗΠΑ – είναι πολύ πιο ομιλητικές, δραστήριες και αποτελεσματικές, ως προς την τουρκική επιθετικότητα και το αγεφύρωτο χάσμα που υπάρχει μεταξύ των νέο-Οθωμανών ισλαμιστών και του Δυτικού Κόσμου, εν τούτοις, κανείς δεν γνωρίζει πως θα συμπεριφερθούν σε περίπτωση που η Τουρκία επιτεθεί στην Ελλάδα και ξεκινήσει ένας νέον μετά από 100 χρόνια, ελληνοτουρκικός πόλεμος, διότι όπως έχει διαφανεί και παρ’ όλο που αρκετοί αναλυτές θεωρούν την όλη κατάσταση… κόλπο του Ερντογάν για να διασωθεί εν όψη εκλογών, οι διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα και στα Τουρκικά στρατηγικά σχέδια είναι τεράστιες… και ως εκ τούτου, είναι ουσιαστικά αδύνατον να εξευρεθούν συμβιβαστικές λύσεις αποδεκτές και από τις δύο πλευρές!
Η Τουρκία έχει την εντύπωση πως η περίοδος που διανύουμε με τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι η “δική της” περίοδος… η δική της ευκαιρία και έχει την εντύπωση πως οι ΗΠΑ θα κάνουν τα στραβά μάτια, όπως το 1974 με τον τουρκικό Αττίλα στην Κύπρο, προκειμένου να μην διαρραγεί η ενότητα του ΝΑΤΟ στα Νοτιοανατολικά! Όμως απλά είναι ανόητοι και δεν σκέφτονται ορθολογικά, αλλά… ακραιφνώς οθωμανικά! Το ΝΑΤΟ δεν είναι μόνο η Τουρκία και η Τουρκική στρατηγική ικανοποίηση! Σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύρραξης, το ΝΑΤΟ στα νοτιοανατολικά θα τιναχθεί ούτως ή άλλως στον αέρα και ίσως μη αναστρέψιμα… θα διαλυθεί και θα επαναλειτουργήσει ίσως ως νέο-ΝΑΤΟ “χωρίς” την Τουρκία, η οποία απλά θα έχει το ρόλο ενός απλού παρατηρητή! Αυτό το τελευταίο είναι “άποψη” που τελευταία κυκλοφορεί ευρέως! Ήδη εγείρονται ερωτηματικά σε σχέση με τη συνοχή και την ισχύουσα ακεραιότητα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, πόσο μάλλον για το μέλλον αυτής της Τουρκίας ως έμπιστου συμμάχου της στον οποίο μπορεί να βασιστεί!
Σε κάθε περίπτωση όμως, με τις συνθήκες να ισχύουν όπως σήμερα, μπορεί σχετικά εύκολα να οδηγηθεί η Τουρκία να επιτεθεί στην Ελλάδα και να ξεκινήσει μέσα στην διεθνή ομίχλη που επικρατεί… ένα νέο αχρείαστο πόλεμο στην Ευρώπη!
Εύλογα λοιπόν τίθεται το ερώτημα; “Τι θα κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες του μόνιμα “αναποφάσιστου” προέδρου Τζο Μπάιντεν, με τις απειλές πολέμου της Τουρκίας εναντίον την Ελλάδος;
Δύο σενάρια και δύο μόνο δυσμενείς προοπτικές διαφαίνονται για την Αμερική:
Είτε λοιπόν θα πιέσουν την Ελλάδα εγκαταλείποντας τη ισχύουσα διμερή μεταξύ των δύο χωρών συμφωνία περί αμυντικής συνεργασίας… να συμβιβαστεί κατά κάποιον τρόπο και να “δώσει”… “κάτι” στην Τουρκία, ή στην άλλη περίπτωση, να επιστρέψει στο ρόλο του de facto “εγγυητή” στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και να έρθει σε στρατιωτική σύγκρουση με μια σύμμαχο χώρα, όπως είναι η Τουρκία -δεν είναι ιδιαίτερα εύκολη μια τέτοια απόφαση, ιδιαίτερα αν αυτή πρέπει να ληφθεί από έναν… καθ’ έξιν… αναποφάσιστο πρόεδρο, που πορεύεται μεταξύ “διαύγειας”… και “Alzheimer”.
Στην περίπτωση που οι ΗΠΑ αποφασίσουν να παίξουν το ρόλο του αναχώματος για την Ελλάδα, προκριμένου να την προστατεύσουν, οι Αμερικανοί υπεύθυνοι για τη χάραξη της στρατηγικής και οι στρατιωτικοί που θα κληθούν να την υλοποιήσουν, θα αναγκαστούν να φερθούν αρκετά σκληρά στους νέο-Οθωμανούς, κάτι που σίγουρα δεν θα τους αρέσει και ιδιαίτερα!!!
Επανερχόμενος όμως στο κεντρικό ερώτημα αυτού του άρθρου ρωτάω! “Υπάρχει η πολιτική βούληση να προστατευθεί η Ελλάδα και οι Έλληνες;”
Κλείνω απαντώντας ο ίδιος στο ερώτημα που έθεσα… “Δυστυχώς δεν ξέρω… ή μάλλον γνωρίζω πως για να γίνει αυτό πρέπει να επιλέξουμε πολιτικούς που αγαπούν πραγματικά τη χώρα, έχουν τσαγανό και περνούν όταν και αν χρειαστεί, από τα λόγια στις πράξεις!
