Τα παιδιά ρωτούν όταν η πόρτα ανοίγει… “Να τα πούμε;” και μετά χαρούμενα χτυπούν τα τρίγωνα και αρχίζουν το τραγούδι αναμένοντας βέβαια και το μικρό παραδοσιακό δωράκι από τους σπιτονοικοκύρηδες…
“Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά” λοιπόν και τα δωράκια της Πολιτείας στους πολίτες, θα έχουν λίγο από κάλαντα… δηλαδή δεν θα είναι τίποτε παραπάνω από λίγα κέρματα που θα κουδουνίζουν στις τσέπες τους… έτσι για το καλό!
Είναι οξύμωρο αυτό που συμβαίνει… Βγήκαμε από την οικονομική κρίση (αλήθεια βγήκαμε;) μένοντας στο Ευρώ, έφυγε… ο μπαμπούλας της 1ης φορά αριστερά, ήρθε νέα κυβέρνηση γεμίζοντάς μας ελπίδες, ξεκίνησε το έργο της ανάπλασης του Ελληνικού -το μεγαλύτερο λένε, έργο ανάπλασης της Ευρώπης, κερδίσαμε την επενδυτική βαθμίδα και όλα θα ‘πρεπε να βαίνουν από… καλώς έως άριστα, αλλά τα πράγματα δυστυχώς δεν είναι ακριβώς έτσι… και μάλλον θα αργήσουν να γίνουν έτσι… όσο εμείς μένουμε έτσι… αναλλοίωτοι και μόνιμα εξαπατημένοι!
Αλήθεια, εκτός από τα εξοπλιστικά που τα πήγε εξαιρετικά ο Παναγιωτόπουλος τη διπλωματία, που ο Δένδιας παρέδιδε μαθήματα, και τα ψηφιακά του Πιερρακάκη, τι άλλο πάει καλά; Βέβαια και αυτοί που τα πήγαν καλά, τους έφαγε η μαρμάγκα… Ο πρώτος εξαφανίστηκε από προσώπου γης, ο δεύτερος υποβιβάστηκε πηγαίνοντας στο υπουργείο του πρώτου. Ήταν βλέπετε πολύ σκληρός και ισχυρός για τα δόντια της μαρμάγκας… και ο τρίτος επίσης υποβιβάστηκε στο Παιδείας!
Εν κατακλείδι, αυτό ήταν το ευχαριστώ και η επιβράβευση της Πολιτείας σε τρεις άξιους υπουργούς… Θα μου πείτε: είναι οι μόνοι; Και βέβαια όχι! Υπάρχουν κι άλλοι υπουργοί που βρίσκονται στα υπουργεία για να βγαίνουν και να κάνουν καμία δήλωση στα media, αλλά στην ουσία, ο από κάτω τους παίρνει τις αποφάσεις, βάζει τις υπογραφές και γενικά κάνει κουμάντο… ας μην πούμε καλύτερα ονόματα, τουλάχιστον προς το παρόν για τους έμπιστους και για εκείνους που τους βουλώνουν το στόμα με τα υπουργιλίκια…
Τι πάει σωστά άραγε;
Μήπως η Υγεία; Μήπως ξαφνικά και ως δια μαγείας ο… κατατροπωτης της 17 Νοέμβρη, που έτυχε να είναι υπουργός Δημόσιας Τάξης, όταν έσκασε η βόμβα στα χέρια ενός βλάκα, αναμόρφωσε το άρρωστο ΕΣΥ; Σίγουρα όχι με εμάς στο ίδιο έργο θεατές, να κάνουμε ευχέλαια να μην μας κάτσει η στραβή και το χρειαστούμε, με νοσοκομεία που καταρρέουν, με κλινικές χωρίς γιατρούς, ή με λίγους κουρασμένους και κακοπληρωμένους, με σοβαρές ελλείψεις σε κρίσιμα φάρμακα και με το φακελάκι να έχει επιστρέψει δριμύτερο!
Μήπως η οικονομία; Αλήθεια κα Πολιτεία, εμάς τους πολίτες τι μας ενδιαφέρει αν γίνει το Α’ ή το Β’ έργο… τη στιγμή που ότι και να γίνει… εμείς στεγνοί θα παραμείνουμε, ζώντας με επιδόματα-ψίχουλα, χάντρες και καθρεφτάκια, με μισθούς και συντάξεις τριτοκοσμικής πείνας, αλλά με την ακρίβεια να χτυπά βαθύ κόκκινο… και που ‘σαι ακόμα -τα καλύτερα έρχονται!
Μήπως έπεσε η ανεργία; Όχι κυρίες και κύριοι! Η πτώση της ανεργίας οφείλεται στο ότι, οι μισοί πρώην άνεργοι που τώρα εργάζονται, βρίσκονται σε καθεστώς ημιαπασχόλησης με 350 ευρώ το μήνα, ενώ οι υπόλοιποι που βρήκαν εργασία, εργάζονται 12ωρα για τον βασικό μισθό και αν θέλουν, ας τολμήσουν να βγάλουν κιχ…
Μήπως φτιάχτηκαν νέα σχολεία; Εδώ γελάμε, διότι ούτε νέα φτιάχτηκαν, ούτε τα παλαιά κτίσματα εξωραΐστηκαν, ενώ οι δάσκαλοι και οι καθηγητές είναι απειλούμενα είδη… στην κόκκινη λίστα της Παιδείας!
Υποδομές και Μεταφορές σε οικτρή κατάσταση, με χιλιάδες ανθρώπους να σκοτώνονται ή να τραυματίζονται στους δρόμους σοβαρά! Δρόμοι δεν υπάρχουν και όπου υπάρχουν είναι κακοφτιαγμένοι με πολλούς εξ’ αυτών να είναι επικίνδυνοι! Πριν λίγα χρόνια μας ξόρκισαν για ν’ αγοράσουμε καινούρια αυτοκίνητα, για να έρθουν τώρα οι ίδιοι και να γίνουν συνεταίροι στ’ αυτοκίνητα και τις μοτοσυκλέτες που αγοράσαμε νόμιμα με τα δικά μας λεφτά, κάνοντας πάλι τα ΙΧ είδος πολυτελείας. Ας μην μιλήσουμε καλύτερα για τα παλιά, επικίνδυνα και βρώμικα λεωφορεία ή τον σιδηρόδρομο του θανάτου…
Ειλικρινά, ψάχνω να πιαστώ από κάπου, αλλά τι να πιάσω και τι ν’ αφήσω… Να πιάσω μήπως το λαθρομεταναστευτικό; Μα εκεί γίνεται χαμός και σε λίγο θα πρέπει ίσως να μάθουμε Ουρντού για να συνενοούμεθα με τους νέους συμπολίτες μας που έχουν κατακλύσει την χώρα…
Μήπως ασφάλεια; Αισθανόμαστε ασφαλείς στις γειτονιές μας; Σίγουρα όχι! Και πως να νιώθουμε ασφαλείς με μια ευνουχισμένη αστυνομία, που τα μέλη της σφαγιάζονται, χωρίς να έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν τα όπλα που τους έδωσε η Πολιτεία;
Μήπως Δικαιοσύνη; Εδώ μάλλον γελάμε, διότι στους γιαλαντζί θεσμούς έχει προσχωρήσει και η Δικαιοσύνη που μόνο Δικαιοσύνη δεν θυμίζει…
Πολλά θα μπορούσαν ακόμα να γραφτούν, αλλά θεωρώ πως δεν έχει νόημα! Το πρόβλημα τώρα είναι, πως αντίπαλο δέος για την κυβέρνηση δεν υπάρχει, μιας και ολόκληρη η αντιπολίτευση είναι για τα σκουπίδια και τα κυβερνητικά λάθη και οι αστοχίες συσσωρεύονται και κάποια στιγμή όταν φθάσουμε στην “κρίσιμη μάζα”, τότε θα υπάρξουν προβλήματα για την κυβέρνηση, ειδικά όταν ένα νέο κόμμα σταθεί δίπλα της… ούτε αριστερά της, ούτε δεξιά της, αλλά δίπλα της, πρεσβεύοντες όλα όσα η Νέα Δημοκρατία απεμπόλησε…
Μια χαρά ιδέα ήταν η πολυσυλλεκτική δεξαμενή ψηφοφόρων, που έδωσε δύο κυβερνήσεις στη Νέα Δημοκρατία, αλλά κάποιοι δεν πρέπει να ξεχνούν, πως η πολυσυλλεκτική αυτή δεξαμενή στηρίζεται πάνω στη δεξαμενή των δεξιών και κεντροδεξιών ψηφοφόρων, που αν διαρραγεί, τότε η άλλη θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος… και θα πυροδοτηθούν σημαντικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό!
Όπως πάμε, θ’ αλλάξουν και τα έθιμα, και ποδαρικό θα μάθουμε να κάνουμε με το αριστερό… που είναι της μόδας… και όχι με το δεξί που θέλει η παράδοση!
Ποιος θα το πίστευε;
Καλή Χρονιά σε όλες και όλους, με Υγεία‼
