Μάλλον έχουμε πολλά ακόμα να δούμε και να ζήσουμε, σε έναν νέο “παρά φύσιν” κόσμο, που χτίζεται και ορθώνεται από τυχάρπαστους πολιτικάντηδες, ορμονικά λάθη της φύσης και κρύφο -, χωρίς ηθική και ανθρώπινα χαρακτηριστικά και αισθήματα…
Είναι όπως φαίνεται η απαρχή της κατάντιας της ανθρωπότητας, όπου όλοι και όλες θα καταστούν φτηνοί κομπάρσοι στον εφιάλτη, που κάποιοι αργά αλλά σταθερά οικοδομούν… τρομοκρατημένοι από έναν αόρατο σε κοινή θέα εχθρό, αποκλεισμένοι στον εαυτό τους και βλέποντας ανήμποροι τις ραφές της κοινωνίας μας να ξηλώνονται, χωρίς πλέον να μπορούμε να αντιστρέψουμε την κατακρήμνιση!
Από πολίτες καταντήσαμε υποχείρια, απεμπολώντας την ελευθερία μας, προς χάριν παρά φύσιν επιδιώξεων κάποιων, οι οποίοι προκειμένου να ακυρώσουν την πολιτική τους ύπαρξη, προτίθενται να διαλύσουν κάθε έννοια ηθικής, θρησκείας, αξιοπρέπειας και ψυχικής υγείας των πολιτών και να τους επιβάλλουν καταστάσεις δια ροπάλου -καταστάσεις από τις οποίες θα προκύψουν νέοι κανόνες και τρόποι ζωής, με τους φυσιολογικούς να βιώνουν πογκρόμ επιθέσεων και εκμαυλισμό από το νέο είδος… Homo
που θα προκύψει για να κατασπαράξει τους sapiens… σε έναν απάνθρωπο, ανήθικο και δυστοπικό κόσμο που θα προκύψει…
Δυστοπία είναι η λέξη που συντίθεται κατ’ αναλογία προς τον όρο ουτοπία. Η συγκεκριμένη λέξη αφορά στην παρουσίαση μιας μελλοντικής κοινωνίας ή ενός κόσμου που έχει καταστραφεί και υποφέρει από έλλειψη αξιών και λειτουργεί παρά φύσιν έχοντας ακυρώσει ακόμα και την θεωρία του Δαρβίνου περί Εξέλιξης, με τους κανόνες του Μέντελ να μουντζουρώνονται και να γίνονται αόρατοι στη νέα εποχή της κοινωνικο-σεξουαλικής κατάρρευσης!
Υπάρχει πλέον ο κίνδυνος, η ειρήνη, η ηθική, ο έρωτας η φυσική γαλήνη και “Βιολογική Δικαιοσύνη”, να αποτελέσουν τα ευσεβή ζητούμενα στις ανθρώπινες κοινωνίες του μέλλοντος, όταν η δυστοπία θα είναι αυτή, που θα γράφει πλέον την Ιστορία του Κόσμου.
Δυστοπία και Ουτοπία, δύο λέξεις με το ίδιο δεύτερο συνθετικό με διαφορές μεγαλύτερες απ’ ότι μεταξύ ημέρας και νύχτας, φωτός και σκοταδιού! Δυστυχώς, είναι φανερό πως η δυστοπία μιας ανώμαλης πραγματικότητας φαίνεται να έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να πραγματωθεί, απ’ ό,τι η ουτοπία ενός φυσιολογικού κόσμου όπως αυτού που υπάρχει εδώ και αμέτρητα χρόνια. Το “κακό” που σκιαγραφεί η πρώτη, μάς περιμένει στην επόμενη γωνία, ενώ η δεύτερη -δυστυχώς, δεν είναι παρά ένας ευσεβής και ουτοπικός πόθος -εκεί μας κατάντησε η ψεύτική δημοκρατία των μειονοτήτων, που θέλουν να κυριαρχήσουν και να μεταλλάξουν τους απόγονούς μας. Η ειρήνη, η ισότητα, η γαλήνη και η δικαιοσύνη θα παραμείνουν τα ουτοπικά ζητούμενα στις ανθρώπινες κοινωνίες -διαχρονικά πλέον, όταν η δυστοπία θα είναι αυτή που γράφει την παγκόσμια ιστορία αλλοιώνοντάς την… αλλά ποιος νοιάζεται γι’ αυτό που θα συμβεί, όταν όλοι εμείς οι ανόητοι που ανεχόμαστε πολιτικές αλλοίωσης της ανθρώπινης φύσης, θα έχουμε αποδημήσει εις τόπους χλοερούς με τα φάσκελα των όποιων φυσιολογικών έχουν απομείνει να στοχεύουν… στον ουρανό (?).
Εκείνοι που ήδη αναγνωρίζουν τον κίνδυνο του δυστοπικού μέλλοντος, που βρίσκεται προ των πυλών, ουσιαστικά εκφράζουν το φόβο και την έκδηλη ανησυχία τους για το πού θα μπορούσαν να καταλήξουν τα πράγματα, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου.
Λέτε και είχε δίκιο ο Τζώρτζ Όργουελ όταν στο μυθιστόρημά του “1984” έγραφε: “Αυτός που ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το μέλλον και το παρελθόν το ελέγχει εκείνος που ελέγχει το παρόν!”; Το παρόν που ζούμε, με τους δυστοπικούς βρικόλακες να προετοιμάζουν το έδαφος για μια χούφτα αργύρια και λίγα χρόνια εξουσίας, είναι αυτό που δεν επιλέξαμε, αλλά κάποιοι στοχεύουν να μας επιβάλλουν και θα μας το επιβάλλουν αν δεν καταφέρουμε να κονιορτοποιήσουμε τα “παρά φύσιν” σχέδιά τους με όποιον -κοινωνικά αποδεκτό τρόπο και μέσο, πριν τα πράγματα ξεκινήσουν να παγιώνονται, πριν τα παιδία μας σύμφωνα με τους “Κανόνες του Παβλόφ”, δημιουργήσουν εξαρτημένα αντανακλαστικά σε αυτά που θα τους παρουσιάζουν ως φυσιολογικά οι Γονέας 1 και Γονέας 2., ενώ κάποια εξ αυτών θα έχουν γεννηθεί σε μήτρες εγκεφαλικά νεκρών γυναικών, στοιβαγμένων σε γυάλινα κουτιά, η μια δίπλα στην άλλη, σε βιομηχανίες παρένθετων μητέρων που θα παράγουν εμπόρευμα για τους παρά φύσιν γονείς 1 & 2, όπως πρότεινε η Νορβηγή φιλόσοφος Ανα Σμάιντ…να χρησιμοποιούνται δηλαδή οι μήτρες εγκεφαλικά νεκρών γυναικών ως μέσο παρένθετης μητρότητας για να μην πηγαίνουν χαμένες!
Πολλά έχουμε ν’ ακούσουμε και να δούμε στο μέλλον, αν η καταδυνάστευση των φυσιολογικών ανθρώπων συνεχιστεί και κλιμακωθεί και οι ηθικές αξίες καταρρακωθούν και καταρρεύσουν, ειδικά όταν οι πάτρονες αυτής της ηθικής δυστοπίας αλωνίζουν κορδωμένοι, με το χέρι στην τσέπη και την αλαζονεία να έχει χτυπήσει κόκκινο!
