Αν μιλήσουμε για το υποθετικό αλλά πιθανό σενάριο μιας ελλήνο-τουρκικής σύρραξης στο Αιγαίο, σε κάθε περίπτωση, η έκβαση μίας σύγκρουσης, είτε τοπικής εμβέλειας, είτε γενικευμένης, δεν θα μπορούσε από κανέναν να θεωρηθεί δεδομένη, όπως δεν ήταν τελικά δεδομένη για τους Πέρσες και τον αυτοκράτορας τους τον Ξέρξη, όταν ξαφνικά επιτέθηκαν στην Ελλάδα και αναγκάστηκαν να δραπετεύσουν ταπεινωμένοι, έχοντας υποστεί μια συντριπτική ήττα με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς στρατιώτες τους!
Παρ’ όλο που η Ελλάδα πρέπει γενικά να είναι και να παραμείνει προσεκτική με τις κινήσεις που κάνει. Η Τουρκία από την άλλη, μάλλον έχει υπερεκτιμήσει τις δυνατότητες που διαθέτει και να παραγνωρίζει κάποιες απλές παράμετρους:
Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν η Ελλάδα εκ των πραγμάτων πιεστεί και αναγκασθεί λόγω της τουρκικής προκλητικότητα να αντιδράσει πρώτη, οι διεθνείς συνέπειες θα είναι ούτως ή άλλως εις βάρος της, είτε η ίδια επιτεθεί, είτε επειδή η Ελλάδα αμύνθηκε επιτιθέμενη, μην μπορώντας να περιμένει την τουρκική επίθεση να εκδηλωθεί!
Σε περίπτωση μιας τέτοιας σύγκρουσης και με δεδομένη την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Ελληνική επικράτεια από την Τουρκία, οι συνέπειες για τη δεύτερη θα είναι πολλαπλές και εξοντωτικές, θα απομονωθεί ολοκληρωτικά από τη διεθνή κοινότητα, θα πλήξει υπαρξιακά την Βορειοατλαντική Συμμαχία, όπου ούτε ο υπάλληλος της Τουρκίας, Γενς Στόλτενμπεργκ θα μπορεί να βοηθήσει, θα τερματιστούν οριστικά οι οποίες σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων εναντίον της από την Αμερική, θα επιβάλει την Ρωσία ως διαιτητικό παράγοντα στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, θα φέρει εκτός από τη Γαλλία που στέκεται στρατιωτικά δίπλα στην Ελλάδα και το Ισραήλ αλλά και την Αίγυπτο, να ταυτιστούν στρατηγικά πλέον με την Ελλάδα και οι συνέπειες δεν σταματούν εδώ!
Οι Αραβικές χώρες, συμπεριλαμβανομένου και του Κατάρ, θα αντιδράσουν όχι φιλικά προς την Τουρκία -διπλωματική ρήξη ονομάζεται αυτό, αλλά και οι εμπορικές της σχέσεις με τους Κινέζους θα πληγούν ανεπανόρθωτα! Τώρα σχετικά με το υφιστάμενο εμπάργκο όπλων, αυτό θα επιβεβαιωθεί με νέες κυρώσεις, γεγονός που θα διέλυε κυριολεκτικά την τουρκική στρατιωτική βιομηχανία και τις ίδιες τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, που πλέον θα πρέπει να δοκιμάσουν να κάνουν παραβιάσεις με αεροσκάφη… τύπου Cessna και… οπλισμένες ψαρόβαρκες!
Όσο λοιπόν και να προσπαθεί η Τουρκία να οδηγήσει την Ελλάδα να αντιδράσει πρώτη, επειδή η τακτική που ακολουθεί προς αυτόν τον στόχο, έχει ήδη αποκαλυφθεί σε όλο της το μεγαλείο, στο τέλος της ημέρας, η ίδια και ο σουλτάνος της θα βρεθούν στρυμωγμένοι στα σχοινιά, με όλα τα πιθανά πλέον συνεπακόλουθα!
Η Ελλάδα δεν πρόκειται να μείνει αδρανής σε οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια επιχειρήσει η Τουρκία του Ερντογάν ή οπουδήποτε άλλου Τούρκου επίδοξου νεο-σουλτάνου! Δεν υπάρχει πλέον περίπτωση να υπακούσει σε εξωτερικές παραινέσεις ή εντολές, όπως έγινε στην Κύπρο, όπου η Ελλάδα υπάκουσε και δεν έπληξε τον τουρκικό αποβατικό στόλο το 74’! Αν τότε τα Ελληνικά υποβρύχιά τον είχαν χτυπήσει όταν ανενόχλητος αρμένιζε προς τα παράλια της Κύπρου, η Τουρκία θα είχε χάσει δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες και θα έκανε εκατό τουλάχιστον χρόνια να συνέλθει και να σηκώσει κεφάλι. -θα είχε κουρνιάξει στα συντρίμμια των ονειρώξεών της, αλλά δυστυχώς…
Σε κάθε περίπτωση, στην ελληνική επιλογή θα παίξει ρόλο το γεγονός ότι η χώρα δεν έχει περιθώρια άλλης πίεσης από εξωτερικούς παράγοντες, η κοινωνία δεν τελεί υπό την ψευδαίσθηση του… “όλα καλά” της περιόδου πριν τα γεγονότα των Ιμίων. Αυτό όμως που σίγουρα έχει αλλάξει είναι η κυβερνητική, η διπλωματική και η στρατιωτική κουλτούρα της χώρας, που διαφέρουν σημαντικά από τις αντίστοιχες εκείνες των ηγετών που κατάφεραν να ταπεινώσουν τη χώρα!
Όσο και αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με την κυβέρνηση, στον τομέα αυτόν, πρέπει να παραδεχθεί πως έχουν γίνει άλματα, τα οποία είναι καταγεγραμμένα!
Όπως και να το προσεγγίσει κανείς, ο πλέον κρίσιμος παράγοντας που θα αποτελούσε κομβικό κριτήριο για μια ελληνική νίκη , είναι για εμάς η αποφασιστικότητα να καταφέρουμε το πρώτο ισχυρό και μαζικό πλήγμα, αιφνιδιάζοντας ανορθόδοξα τους Τούρκους… με αυτό το πλήγμα να αποτελεί μια συντονισμένη στρατηγικά, ακαριαία κίνηση και των τριών όπλων των ενόπλων μας δυνάμεων συγχρόνως, με σκοπό να εκμηδενιστούν όλα τα καίρια σημεία του αντιπάλου στρατιωτικού δυναμικού, ειδικά εκείνων που στη δεδομένη συγκυρία αποτελούν κρίσιμα μέσα κομβικής σημασίας για την έκβαση της αναμέτρησης!
Η εθνική στρατηγική της Ελλάδος, παραδοσιακά βασίζονταν στην αποτροπή και η θέση της είναι ξεκάθαρη: σε περίπτωση έναρξης κάποιας επιθετικής ενέργειας, η ανταπόκρισή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων θα είναι σε κάθε περίπτωση ανάλογη σε σφοδρότητα, της πρόκλησης του εχθρού!
Όμως γίνεται σαφές, πως το μειονέκτημα αυτής της στάσης από πλευράς μας, είναι ότι παραχωρούμε την πρωτοβουλία της κλιμάκωσης στον αντίπαλο -στην Τουρκία, επιτρέποντάς της να επιλέξει το χώρο και το χρόνο που της ταιριάζει στα σχέδια, να προκαλέσει επεισόδιο, με τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις να σπεύδουν να ελεγξουν μία κατάσταση που οι εχθρικές δυνάμεις έχουν δημιουργήσει -θα τρέχουμε δηλαδή πίσω από τις εξελίξεις, υποθέτοντας πως είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν σε οτιδήποτε παρατάξει η Τουρκία απέναντί τους.
Ένα άλλο μειονέκτημα αυτής της θέσης, είναι πως η χώρα μας, ειδικά στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος δεν μπορεί να φυλάει κάθε νησί νησίδα ή βραχονησίδα και δεν έχει τρόπο να γνωρίζει μέχρι ποιο σημείο προτίθεται να κλιμακώσει η Τουρκία, ώστε να μπορεί να αντιπαρατάξει τις ανάλογες αποτρεπτικές δυνάμεις.
Αυτή ακριβώς η στάση της Ελλάδος έχει προσφέρει τροφή στην κατάσταση που επικρατεί δεκαετίες στο Αιγαίο, την οποία οι Τούρκοι μετουσίωσαν σε θράσος, προβαίνοντας σε έκνομες και προκλητικές ενέργειες σε Ελληνικό ζωτικό χώρο, που κατά καιρούς κλιμακώνονται, χωρίς σε τελευταία ανάλυση η ίδια να διακινδυνεύει κάτι! Αντιθέτως, καταφέρνει να δημιουργεί εντυπώσεις στη διεθνή κοινότητα, περί δήθεν ύπαρξης “γκρίζων ζωνών” στο Αιγαίο Πέλαγος, παρ’ όλο που οι διεκδικήσεις αυτές των γειτόνων, στερούνται παντελώς της οποιασδήποτε νομικής βάσης.
Στην περίπτωση όμως ενός ισχυρού και επιτυχούς “πρώτου πλήγματος” από την Ελλάδα, η Τουρκία θα αχρηστεύονταν και θα ήταν ανίκανη να πραγματοποιήσει κάποια επιθετική ενέργεια, τόσο στο Αιγαίο, όσο και στη Θράκη.
Περιορισμός των επιθετικών δυνατοτήτων της Τουρκίας κατά της Κύπρου μας, είναι σημαντικά πιο δύσκολο να εφαρμοστεί, αλλά με δεδομένη την επιτυχή έκβαση μίας επίθεσης στα σύνορά μας, θα μπορούσαμε εύκολα και αποτελεσματικά να απειλήσουμε με μία δική μας μαζική επίθεση κατά της Ανατολικής Θράκης και των νήσων Ίμβρου και Τενέδου, σε περίπτωση που η Τουρκία επέλεγε να κλιμακώσει στο μέτωπο της Κύπρου.
Η Ελλάδα, παρ’ όλο που αποδεδειγμένα είναι ένα κράτος δικαίου, που δεν στόχευσε ποτέ, ούτε στοχεύει στην αλλαγή των συνόρων της, θα ωφελούνταν από την καταστροφή των επιθετικών μέσων που διαθέτει η Τουρκία και η ενδεχόμενη κατοχή εδαφών της από τη χώρα μας θα είχε χαρακτήρα δυναμικής πίεσης σε διπλωματικό επίπεδο, όπως ακριβώς έπραξαν οι Ισραηλινοί στον Πόλεμο των Έξι Ημερών, όπου αφού πρώτα κατέλαβαν τη Χερσόνησο του Σινά, στη συνέχεια μετά από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις, την επέστρεψαν στην Αίγυπτο.
Όλο το σκηνικό του πρώτου πλήγματος θα παιζόταν στις τρεις ναυτικές βάσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο -Φώκαια Ερντεκ και Ακσάζ και στις δύο αεροπορικές βάσεις στη Σμύρνη και στο Μπαλικεσίρ! Η απώλεια αυτών των βάσεων, θα εκμηδένιζε τις όποιες φιλοδοξίες των Τούρκων συμμάχων μας εις βάρος της χώρας μας!
Είναι φανερό πλέον πως η Τουρκία με ή χωρίς Ερντογάν το πάει ολοταχώς για πολεμική αναμέτρηση με την Ελλάδα και το ερώτημα που τίθεται δεν είναι το “εάν” αλλά το “πότε”. Κανείς δεν αμφιβάλει πως οι γείτονες ασκούν εξόφθαλμα επιθετική, επεκτατική και αναθεωρητική πολιτική σε σχέση με την Ελλάδα και το νομικό καθεστώς που ισχύει στο Αιγαίο Πέλαγος, το οποίο έχει τις σφραγίδες του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της θάλασσας, σε πλήρη αντίθεση με την Ελλάδα, που ασκεί νόμιμη αμυντική-αποτρεπτική πολιτική σε ένα ζωτικό χώρο που της ανήκει τόσο ιστορικά όσο και δικαιωματικά, βάσει διεθνών συνθηκών!
Μέχρι τώρα η Ελλάδα, όταν αναφέρονταν ο όρος ‘’αμυντικό δόγμα’’, εννοούσε ότι, θα άφηνε την πρωτοβουλία των κινήσεων και το πλεονέκτημα του πρώτου πλήγματος στην Τουρκία, σαν να φοβόταν μήπως εκτεθεί στα μάτια της διεθνούς κοινότητος και των συμμάχων του ΝΑΤΟ!
Έτσι όμως είναι σαν να επιδιώκει σε οποιαδήποτε περίπτωση γενικευμένης σύρραξης με την Τουρκία, να έχει κατά πάσα πιθανότητα υπογράψει μόνη της και εκ προοιμίου την ήττα και την καταδίκη του Ελληνικού λαού!
Καιρός είναι λοιπόν, στη Θεωρία αυτή του “Πρώτου Πλήγματος”, να δοθεί η αρμόζουσα σημασία! Αλλιώς, άλλος θα ‘χει τ’ όνομα (γαλοπούλα) και άλλος θα ‘χει τη χάρη… υποδυόμενος… την κότα!
