“Η απατρία σε μεμονωμένους ανθρώπους είναι σχετικά σπάνια. Όμως σε ομάδες -ειδικά του περιθωρίου, οπαδούς και κόμματα του χάους, είναι μάλλον ο κανόνας!”
Ένα από τα σημάδια επερχόμενης παράνοιας είναι, όταν κάποιοι πιστεύουν μέσα στο κενό της ύπαρξής τους, ότι το έργο τους είναι φοβερά σημαντικό, όπως και οι ιδέες και οι πρακτικές που σχεδιάζουν για το μέλλον.
Οι παρανοϊκοί όμως είναι κι αυτοί άνθρωποι -αυτό ποτέ δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Απλά οι συγκεκριμένοι έχουν τα προβλήματά τους και ως εκ τούτου είναι ιδιαίτερα εύκολο να τους κριτικάρεις, αλλά πρέπει να σκεφθείς ότι, αν σε χλεύαζαν κι εσένα όλοι, τότε ίσως να γινόσουν κι εσύ παρανοϊκός! Οι άνθρωποι αυτοί έχουν ανάγκη από βοήθεια και σίγουρα όχι χλευασμό και κοροϊδία, αλλιώς η κατάστασή τους θα περιπλεχτεί, και θα επιδεινωθεί, ίσως και μη αναστρέψιμα, από κάποιο σημείο και μετά!
Από την άλλη όμως, το πρώτο χρέος ενός Έλληνα, εκτελώντας τη θητεία στη ράτσα, είναι να νιώσει μέσα του όλους τους προγόνους. Το δεύτερο είναι, να φωτίσει την ορμή τους και να συνεχίσει το έργο τους, ενώ το τρίτο χρέος δεν είναι άλλο, από το να παραδώσει στα παιδιά του, τη υπέρτατη εντολή να ξεπεράσουν τη δική του αγάπη και τον σεβασμό για το Έθνος, τη χώρα και τον Ελληνισμό!
Οι ολίγον Έλληνες πιστεύουν πως οι υπόλοιποι Έλληνες που αποτελούν και την συντριπτική πλειοψηφία, θεωρούν πως οι πρόγονοί τους ήταν πάντα ήρωες και αδικημένοι, ενώ οι ξένοι πάντα τους ζήλευαν και συνωμοτούσαν σε βάρος των αγνών Ελλήνων, γεγονός όμως που δεν είναι Ιστορία, αλλά παραμύθια της… Θείας Λένας και ως απόδειξη και του λόγου το αληθές, ισχυρίζονται, πως κράτη όπως η Γερμανία με “σκληρή” και “απάνθρωπη “ ιστορία,, δεν διστάζουν να είναι απόλυτα ειλικρινείς και αντικειμενικές με την ιστορία τους και το γεγονός αυτό δεν εμποδίζει τους πολίτες αυτών των χωρών να αγαπούν τη χώρα τους!
Κλιμακώνουν δε λέγοντας, πως αν θέλει κάποιος ν’ αγαπά τη χώρα του, πρέπει πρώτα να γνωρίζει την πραγματική της ιστορία και όχι τους μύθους και τα παραμύθια περί αυτής! Το τερματίζουν δε σημειώνοντας, πως αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους… δήθεν πραγματικούς Έλληνες, αντί για την ιστορία της χώρας, διδάσκονται ένα μεγάλο ψέμα και έτσι φθάσαμε στο σημείο οι Έλληνες να μην σέβονται πλέον τη χώρα τους, μη μπορώντας να σεβαστούν και να αγαπήσουν ένα ψέμα.
Κάπως έτσι φθάσαμε στις Πρέσπες, κάπως έτσι γεμίσαμε τη χώρα με λαθραίους, κάπως έτσι κατεβάσαμε τους σταυρούς από τις εκκλησίες για να μην προσβάλλονται οι νέοι συμπολίτες μας και κάπως έτσι θα φθάσουμε λίαν συντόμως και σε νέες Πρέσπες με την Τουρκία, με συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, αποστρατικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, θα χαρίσουμε καμία εκατοστή νησιά, νησίδες και βραχονησίδες θα απαρνηθούμε την Κύπρο, θα ακυρώσουμε όσους εξοπλισμούς δεν έχουν ακόμα παραδοθεί και θα διαγράψουμε με ένα νόμο και ένα άρθρο τις ιμπεριαλιστικές αμυντικές συμφωνίες με Γαλλία, ΗΠΑ και ΗΑΕ. Την ίδια τύχη θα έχει και η συμφωνία περί οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο, την οποία θέλουν να επαναδιαπραγματευθούν εξ’ αρχής και εφ’ όλης της ύλης!
Ο κόσμος αγαπητοί “ολίγον Έλληνες”, είναι και παραμένει η Ελλάδα που διαστέλλεται, που σίγουρα δεν αποτελεί ένα κόσμο, που συστέλλεται προς την εσωστρέφεια την παρακμή και το χάος, όπως εσείς και οι ινστρούχτορές σας θα θέλατε, προκειμένου να διατηρήσετε τον λόγο ύπαρξης σας! Τελεία και παύλα λοιπόν και επιτέλους σταματήστε να ονειρεύεστε τον εξώκοσμο που πρεσβεύετε, για την πατρίδα μου!
Ο Θεός στο κάτω κάτω, έχει προ πολλού βάλει την υπογραφή του για τη λευτεριά, την ανεξαρτησία, την ακμή και την ευδαιμονία της Ελλάδας και δεν σκοπεύει να την πάρει πίσω!
Ο λαός δεν θα σας επιτρέψει ποτέ πια, να καταντήσετε την Ελλάδα μικρή και δύσμοιρη χώρα των παράλληλων μονολόγων! Είτε λοιπόν το θέλετε είτε όχι…όλα εδώ στην Ελλάδα ξεκίνησαν κι όλα κάποια στιγμή εδώ πάλι θα καταλήξουν!
Αρκετά σας ανεχθήκαμε έως τώρα. Καιρός να αντιδράσουμε, να εγερθούμε, να εξεγερθούμε και ενωμένοι ως Έλληνες, να αντιμετωπίσουμε τους μεγάλους κινδύνους που απειλούν την ιστορία, τον πολιτισμό, το ήθος, τις παραδόσεις και τελικά την ακεραιότητά μας ως Έθνος και να αντιμετωπίσουμε όπως αρμόζει τους ολίγον Έλληνες και τους εφιάλτες…
Συνοψίζοντας και κλείνοντας, σε εκείνους όλους που έχουν την εντύπωση, πως η Ελλάδα ως Ελλάδα, σήμερα δεν έχει καμία πλέον σημασία, ας μου επιτραπεί να τους πληροφορήσω, ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος… να διαπράξουν πιο απεχθές ολίσθημα. Η σημερινή, αγαπητοί ολίγον Έλληνες, όπως και η παλιά Ελλάδα, έχει υψίστη σημασία για οποιονδήποτε ψάχνει να βρει τον εαυτό του!
