“Όταν πολιτικοί φορείς βρίσκονται στα τελευταία τους… φωνάζουν τους παπάδες…”
Τελικά οι επαναληπτικές εκλογές της 25ης Ιουνίου, σηματοδότησαν ένα “λυπηρό” γεγονός – δύο βαριά ασθενείς, χαροπαλεύουν στην εντατική, χωρίς δυνατότητα αντιστροφής της πορείας τους προς το προδιαγεγραμμένο τέλος
Το μήνυμα της κάλπης είναι σαφές και πέραν πάσης αμφιβολίας: Επισήμως έπεσαν τίτλοι τέλους για την επί μισό και αιώνα κυριαρχία της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα! Είναι γεγονός, όσο και αν αυτό στεναχωρεί κάποιους που βιώνουν σίγουρα μια αναμενόμενη και προαναγγελθείσα για τους ίδιους τραγωδία, που δυστυχώς για όλους τους υπόλοιπους… δεν είναι και μάλλον άργησε κάπου 50 χρόνια να έρθει και απ’ ότι φαίνεται, η δεύτερη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, θα έχει μια ισχυρή δεξιά, ή μάλλον ακροδεξιά αντιπολίτευση με ό,τι αυτό συνεπάγεται στον δρόμο προς τις ευρωεκλογές που πλησιάζουν!
Τελικά, ο κύκλος του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγεσίας του, που ξεκίνησε στις πλατείες των αγανακτισμένων το 2014, συνεχίστηκε με την συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ και κλείνει σήμερα μετά από την… ανεπανάληπτη θητεία στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία εκφράστηκε και στα ψηφοδέλτια, εκεί όπου εκτός από τον αψύ Πολάκη που δεν κατάφεραν να απομακρύνουν, μπήκαν στο ψηφοδέλτιο ακροδεξιά στοιχεία και περιγέλαστα Καραμανλικά στελέχη… ολοκληρώνεται.
Τελευταία απτή απόδειξη απετέλεσε η απόφαση Τσίπρα να υφαρπάξει πάσει θυσία για δεύτερη φορά την εξουσία! Αυτό έγινε με το ορθάνοιχτο κάλεσμα στους απανταχού συγχωρεμένους από τον ίδιον ψηφοφόρους του εγκλείστου Κασιδιάρη, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ με δική του εντολή, καταψήφισε τις τροποποιήσεις για την απαγόρευση του από τον Άρειο Πάγο, όχι μία, αλλά δύο φορές! Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε τα πάντα για να διατηρηθεί στο άκρως κερδοφόρο επάγγελμα που κατά τύχη και χωρίς το παραμικρό προσόν. μπήκε, αλλά απέτυχε και πήγε σπίτι του. Τελικά. δυστυχώς γι’ αυτόν και τους ομόσταυλούς του… και ευτυχώς για τη χώρα και εμάς το τέλος τους είναι πολύ κοντά, όποιον και να επιλέξουν για διάδοχο στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ -αλληλούια!
Όσο για τον δεύτερο βαριά ασθενή -το ΚΙΝΑΛ του Νίκου Ανδρουλάκη, εκεί το έργο έπαιξε… ανάποδα και ενώ ως ιστορικό κόμμα είχε όλες τις προοπτικές μπροστά του, να αποκομίσει σημαντικά οφέλη από την υπό διάλυση αγέλη της Κουμουνδούρου, οι γερασμένοι οπαδοί του επέλεξαν για αρχηγό έναν άκρως ακατάλληλο άνθρωπο, άνευ προσόντων, αλλά με απύθμενη τη φιλοδοξία να γίνει… ο νέος Ανδρέας Παπανδρέου και τώρα πληρώνει το βαρύ τίμημα – αυτό της επερχόμενης πολιτικής του εξαύλωσης!
Τα πλέον επιφανή στελέχη του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ, είτε μετακόμισαν στη Νέα Δημοκρατία, είτε βρίσκονται κοντά της! Ο τελευταίος των Μοικανών ήταν ο Ανδρέας Λοβέρδος, που τώρα τον έχει απέναντι… Έκανε βλέπετε το έγκλημα κατά του εαυτού του και κατά του ίδιου του κόμματός του, να τον πολεμήσει ύπουλα
Του έχουν μείνει στην κομματική πιατέλα μόνον οι ζαρντινιέρες του κόμματος και σύντομα θα ακολουθήσουν στο φευγιό κι άλλα νέα και ικανά στελέχη, με τον θάνατο να επέρχεται ξαφνικά!
Η τελευταία πράξη είναι πάντα λίγο βίαιη, όσο ωραία κι αν είναι κατά τα άλλα η μέχρι χθες κωμωδία. Στο τέλος τους ρίχνουν λίγο χώμα από πάνω, και όλα τελειώνουν… Δυστυχώς, κάποιες περίοδοι λαθραίας ευτυχίας χάνονται κάποτε μέσα σε ένα κλικ του χρόνου, όπως σαρώνονται οι ζέστες του καλοκαιριού… στην πρώτη καταιγίδα!
Ευτυχώς φίλες και φίλοι, το θράσος έχει πάντα κακό τέλος… αλλά εμείς όλοι πρέπει να αναλογιστούμε, πως σε γενικές γραμμές το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας είναι πλέον υποχρεωμένο να μελετήσει και να αξιολογήσει το μήνυμα της κάλπης και να μείνει στην ουσία αυτού του μηνύματος. Διότι καλά είναι τα ανοίγματα και τα γιουρούσια προς το κέντρο, αλλά κανείς πλέον δεν πρέπει να παραβλέψει, ότι υπάρχει και μια πολύ καλά δομημένη δεξαμενή στα δεξιά του πολιτικού χάρτη… σε ανεξέλεγκτο κυματισμό! Τα δύο νέα ακροδεξιά κόμματα που εισήλθαν στη βουλή, συνάντησαν ένα τρίτο που ήταν εκεί περιμένοντας παρέα! Οι συνέπειες μπορεί να είναι απρόβλεπτες αν δεν προσέξουμε…
